wyszukiwanie proste > WYSZUKIWANIE | 1652 | WYNIKÓW
Z weselem umrę
Mieszkańcy Konstancji zbiegli się oglądać rzadkie widowisko. – Heretyka będą palić! – rozchodziła się w tłumie wieść. W bramie pokazał się orszak wiodący skazańca. Z daleka widać było papierową mitrę na jego głowie. Wymalowano na niej diabły i napis „herezjarcha”. Tak nazywano ludzi, którzy głosili rzeczy sprzeczne z nauką Kościoła.
Tłukę brata, pomocy
Mam młodszego brata. Bardzo go kocham, niestety, bardzo często się z nim kłócę. Kłótnia pomiędzy nami może wyniknąć z byle powodu (wiem, że to straszne, ale nawet wtedy, gdy jeden odłoży jakąś rzecz drugiego w złe miejsce). Wiem, że przez nasze zachowanie rodzice bardzo się denerwują. Nie wiem, co mam robić. Bartek
Oczekiwanie
Mam wrażenie, że z pewnym chłopakiem bardzo do siebie pasujemy. Wiele rozmawiamy, mamy podobny typ wrażliwości. Pomagam mu w jego licznych problemach oprócz jednego- nie mogę słuchać o tym, że marzy o mojej przyjaciółce, która go absolutnie nie chce. Skąd ta dziwna zazdrość? Przyznaję, że sama nie wiem, czego chcę. Jednocześnie cofam się i idę do przodu, skaczę i spadam, wszystko naraz. Mam bałagan w uczuciach. Bardzo często chodziłam kiedyś do kościoła, dużo włóczyłam się samotnie po mieście. Dostrzegałam piękno w najprostszych rzeczach, zjawiskach. Gdy się po raz pierwszy zakochałam pod koniec gimnazjum, wszystko przepadło. Do kościoła chodzę już tylko w niedzielę. Chciałabym umieć wierzyć jak kiedyś. Kiedy poznam tego jedynego, bo przecież on gdzieś mieszka, może nawet blisko.
Nawrót uczuć
W naszej klasie mam przyjaciela, z którym kiedyś byłam, ale się rozstaliśmy, nie odzywaliśmy się przez pewien czas. Nagle nasz kontakt się polepszył, zaczęliśmy pisać, rozmawiać i takie tam rzeczy. Tylko że ja coś do niego poczułam, jestem bardzo zazdrosna gdy rozmawia z inną dziewczyną lub nawet pisze. Nie powiem mu, co czuję, bo boję się, że ktoś inny się mu podoba albo mnie wyśmieje i uzna to za żart...
Nastolatka
Apel do rówieśników
Naprawdę warto spróbować zmienić relację z rodzicem, bez względu na to, jaki jest problem. Jeśli to się nie uda, to chociaż nie traktować go źle, nie robić tego co ja robiłam. Bo kiedy przyjdzie moment, że nie będzie już odwrotu i nie będzie można przeprosić, a pojawią się wyrzuty sumienia, które nie są łatwe to pozbycia.
Ciężki przypadek
Z jedną z koleżanek słabo się dogaduję, ale staram się być miła. Ona jest dwulicowa- najpierw ze mną rozmawia, a potem idzie do innej koleżanki i opowiada na mnie niestworzone rzeczy, że jej coś zniszczyłam, no bzdury. Namówiła kolegę, któremu dała mój numer i on dzwonił, udawał, że jest kimś innym. Ona mi raz dokucza, a potem zachowuje się normalnie. Nigdy mnie nie przeprosiła. Próbowałyśmy z koleżankami szczerze z nią pogadać, ale zawsze się wykręcała.
Nastolatka
