wyszukiwanie zaawansowane > WYSZUKIWANIE | 1635 | WYNIKÓW
Trzeba naprawić...
Zakochałam się w moim koledze z klasy. Trwa to już prawie rok, więc nie sądzę, by to było krótkie zauroczenie. Marzę, by w końcu do niego zagadać, porozmawiać z nim, ale jak tylko próbuję, to palnę głupstwo i nic. Kiedyś był zakochany w innej. Później spoglądał na mnie. Niestety, była sprzeczka na wuefie i od tamtego czasu się nie odzywamy się do siebie. Boję się, że wszystko zepsułam...
Zakochana
Rok Święty 2025
Nie wolno przespać takiego czasu, bo każdy ma za co dziękować. Kiedy ktoś świętuje okrągłą – w sensie 25., 40., 50. albo jeszcze inną wyjątkową rocznicę urodzin czy ślubu, czyli obchodzi jakiś jubileusz, dużo, dużo wcześniej zaczyna przygotowania. Obmyśla, jak zorganizować taką uroczystość, planuje, rozmawia o tym z najbliższymi, zamawia Mszę św., rozsyła piękne, specjalne zaproszenia. Krótko mówiąc: nie chce świętować sam. Chce się cieszyć razem z innymi, bliskimi i przyjaciółmi.
Marzenia
Od pewnego czasu jestem zakochana w starszym ode mnie chłopaku. Jesteśmy przyjaciółmi. Czy może to być zwykłe zauroczenie, o którym miałabym zapomnieć? Jak pokazać mu, że mi na nim zależy? Że chciałabym, żeby nasza znajomość się rozwinęła? Co zrobić, żeby nie palnąć żadnego głupstwa i swoim uczuciem nie zepsuć naszej relacji? Niedługo wybieramy się ze znajomymi, większą grupą, na krótką wycieczkę. Czy wykorzystać ten czas, na rozmowę o tym wszystkim, na działanie?
17-latka.
Różne zachowania
Zauroczyłam się koledze z sąsiedniej klasy. Próbowałam do niego pisać, ale odpowiada bardzo krótko, nie podejmuje rozmowy. Jednak mam wrażenie, że on na mnie spogląda uważnie, szczególnie, gdy jest sam. Wtedy nawet powiedział „cześć”, a ja z wrażenia nie odpowiedziałam. Gdy jest z kolegami, nawet na mnie nie spojrzy. Nie rozumiem, dlaczego raz mnie widzi, raz nie. Ja zawsze spuszczam wzrok, bo jestem nieśmiała. Czy to możliwe, że mu się podobam?
Gimnazjalistka
Dziurawe serce
We wrześniu on kręcił się koło jednej z koleżanek. Nawet byli krótko parą, co było klasowym wydarzeniem. Szybko się rozstali, a on już spędzał czas z następną, potem z kolejną. Niedawno zainteresował się mną. Siadał obok mnie w ławce, mówił, że ślicznie wyglądam, spędzaliśmy razem przerwy. Po dwóch tygodniach koniec, teraz to samo ma koleżanka. A moje serce jest dziurawe i nie wiem, jak je wyleczyć.
Gimnazjalistka
W niebie wszystko gra
Jak będzie w niebie? O niebo lepiej niż sobie wyobrażamy. Gdy w redakcji zastanawialiśmy się nad tematem tego numeru „Małego Gościa” i wyszło na to, że będzie i o niebie, i o tych, którzy grają i śpiewają na chwałę Pana Boga, przypomniała mi się krótka piosenka. Dosłownie trzy zdania:
„Gdy wszyscy święci idą do nieba, to św. Piotr na saksofonie gra. Małe aniołki stukają w stołki. A Magdalena tańczy cza, cza, cza”.
Odpust u św. Bartłomieja
Dziwna sprawa, ale obojgu nam się z Koką wydaje, że to drugie ma lepszą kość. Dlatego jeden drugiemu odbiera, rzuca się do gryzienia, ale już zerka okiem na kumpla i jest przekonany, że jednak tamta kość była lepsza. Ledwo po krótkiej bitwie dokonujemy zamiany, sytuacja się powtarza. Ale zauważyłem, że u dzieci jest dokładnie tak samo. Im też się wydaje, że cudzy rower, hulajnoga, nawet wiaderko w piaskownicy czy autko lub lalka są lepsze.
Lolek Wojtyła. Kto go budził na Roraty
Jeśli martwisz się, że nie dasz rady budzić się rano na Roraty, módl się codziennie do Ducha Świętego. O tym, że bł. Jan Paweł II krótko po pierwszej Komunii św. został ministrantem, słyszeli pewnie wszyscy ministranci. Ale o tym, że Lolek, czyli Karol Wojtyła miał problemy ze wstawaniem na poranną służbę ministrancką, słyszał już na pewno mało kto. Opowiadał o tym kiedyś sam papież. Mówił tak: „W wieku dziesięciu, dwunastu lat byłem ministrantem. Ale muszę wyznać, że niezbyt gorliwym.
Wystarczą marzenia
Zakochałam się w moim koledze z klasy. Trwa to już prawie rok, więc nie sądzę, by to było krótkie zauroczenie. Marzę, by w końcu do niego zagadać, porozmawiać z nim, ale jak tylko próbuje to palne głupstwo i... nic. Kiedyś był zakochany w innej. Później spoglądał na mnie. Niestety, podczas w-f była sprzeczka i od tamtego czasu się nie odzywamy się do siebie. Boję się, że wszystko zepsułam...
Zakochana
Domowy rozgardiasz
Coraz częstej mam dosyć mojej sporej rodziny. Ciągle ktoś wchodzi, wychodzi, panuje nieustanny ruch, mało kto sprząta za sobą. Mama ma gabinet w domu, czasami wpada na chwilę i od razu są krótkie dyspozycje. Lubię błysk w kuchni, chętnie ją sprzątam, ale brat tego nie docenia, siostra się nie przejmuje, o maluchach nie wspomnę. Tato w nerwach nazwał brata idiotą, byłam tym oburzona. Czuję się jakbym żyła w patologicznej rodzinie. Siedzę i płaczę, a kuchnia znowu zadeptana
Gimnazjalistka
Najpopularniejsze
- O Frassatim „Mały Gość” pisał już prawie 90 lat temu
- Niemożliwe dokonało się dzięki Duchowi Świętemu
- My już wysłaliśmy kartę do Papieża, a wy?
- Nasz Bóg nas słucha
- Zawsze pamiętajmy o Jezusie
- Załącznik #9402200
- Katowice mają nowego arcybiskupa
- Wyślij kartę urodzinową papieżowi Leonowi
- Papieżowi brakuje prowadzenia samochodu
- Wypisz dziecko z edukacji zdrowotnej
