Jeden raz w roku adorujemy żywego Pana Jezusa, który mija nasze domy i patrzy w nasze okna. W zeszłym roku o tej samej mniej więcej porze, zamieściliśmy w czerwcowym numerze „Małego Gościa” dekorację na Boże Ciało. Pomysł tak nam się spodobał – jestem pewna, że Wam również – że w tym roku też go powtórzyliśmy. Dekoracja jest oczywiście inna. Tamtą wystarczyło wyciągnąć z czasopisma i zawiesić w oknie. W tym roku trzeba się trochę wysilić.
więcej z tego numeru »
Jezus w Polsce mieszka i nic tego faktu nie zmieni. Bo chrzest to niezatarty znak, że już na zawsze należymy do Niego.
Jezus nie zostawi nikogo, kto będzie odmawiał Koronkę do Jego Miłosierdzia. O powiem Wam historię, którą przeczytałam niedawno. Nie mogę o niej zapomnieć. Historia pod tytułem „Przy Magdzie stoi anioł” wydarzyła się naprawdę. Opisała ją pani Ewa Czaczkowska w swojej książce „Cuda świętej Faustyny”. Magda była zdolną studentką Uniwersytetu Jagiellońskiego. Utalentowana muzycznie, aktorsko, świetnie pisała sztuki teatralne i poezje, w duszpasterstwie akademickim prowadziła dyskusyjny klub filmowy. Jednym słowem – nie marnowała czasu ani talentu.
Tak jak tonący sam nie potrafi siebie uratować, tak człowiek nie potrafi sam oderwać siebie od grzechu. Potrzebuje Jezusa, który go wyciągnie i przygarnie do siebie.
Tylko Pana Boga, Jego Miłości nie można sfotografować i oprawić w ramki. Przechodziłam kiedyś w jednym z miast przez urokliwy most nad niewielką rzeką. Na poręczy mostu jedna przy drugiej wisiały kłódki. Wielkie, małe, kolorowe i… zardzewiałe. Na niektórych wypisane imiona: Jacek + Agatka ≈ wielka miłość, na innych tylko inicjały: M. K. 22 V 2011 r. – to chyba data ich zakochania się albo poznania, albo zaręczyn, albo może – co daj, Panie Boże – ślubu. Podobno są to kłódki miłości na wieki – tak mówią zakochani i kluczyki wrzucają w głębiny przepływającej przez miasto rzeki.
Każda rodzina ma swoich przodków Każda rodzina ma swoją historię. W jednej ze szkół uczniowie dostali zadanie, by dowiedzieć się jak najwięcej o swoich przodkach. Trudne? Uczniom też się tak początkowo wydawało. Uważali, że to baaardzo trudne zadanie. Ale, jak to często bywa, najtrudniej zacząć. Tak było i tym razem. Tymczasem praca okazała się niezwykle ciekawa i wciągająca. Po kilku tygodniach spotkań i rozmów z najstarszymi osobami w rodzinie powstały wielkie drzewa genealogiczne i piękne rodzinne albumy pełne starych zdjęć, dokumentów i ciekawych wspomnień.
Natknęłam się niedawno w internecie na opowieść o niezwykłym spotkaniu. Kilka lat temu ojciec Jan Góra – ten od spotkań młodzieży na Lednicy – zaprosił na pielgrzymkę do Rzymu Macieja Sykę, który teraz jest między innymi producentem filmowym. „Tam, na specjalnej prywatnej audiencji w Watykanie spotkałem Jana Pawła II. Po raz pierwszy w swoim życiu” – opowiada pan Maciej.
Cztery lata temu 16 października rano 17-letni Ayman jak co dzień wyszedł z domu. Nie pomyślał nawet, że to będzie jego ostatnia droga do szkoły. Ayman Nabil Labib był chrześcijańskim Koptem. Mieszkał z rodzicami w Mallawi, w środkowym Egipcie. Jak większość Koptów, zgodnie z tradycją, na prawym nadgarstku miał wytatuowany znak krzyża. Od dziecka przypominał mu, do Kogo należy.
Najstarsza i największa sieć księgarni Steimatzky w Izraelu zachęca swoich klientów do czytania hasłem „Dobra książka zawsze dotrzyma ci towarzystwa”. Na reklamie pokazano śpiącego czytelnika, a obok bohatera właśnie przeczytanej książki. Wśród postaci są Sherlock Holmes, Don Kichot, Gandalf z „Władcy Pierścieni” czy Pippi Pończoszanka
