Czy to jest kochanie?

Od początku podstawówki przyjaźnię się z chłopakiem. Nagle poczułam, że się zakochałam. Powiedziałam mu, zaczęliśmy się spotykać. Zupełnie nam to nie wychodzi, oboje się męczymy. Obawiam się, ze zniszczyłam naszą piękną przyjaźń. 16-latka

Halo, Boże, to ja!

Ciężko jest mi wyobrazić sobie Boga. A bez tego ciężko jest mi się do Niego zwracać. Jeżeli z kimś rozmawiam, to widzę Go, wiem gdzie on jest. A modlitwa to przecież rozmowa. A ja nie wiem, do kogo mówię. Tak samo podczas Namiotu Spotkania. Podstawowym punktem jest uświadomić sobie, że Bóg będzie do mnie mówił. A ja nie potrafię. Dociekliwa

Żużlowcy to twardzi ludzie

To były fajne powroty

Czy powrót do szkoły po wakacjach rzeczywiście był trudny? Zapytaliśmy kilka znanych osób jak sobie z tym radzili.

Ah! te pączki, batoniki...

Przyjaźń to nie niewola

Od 4 klasy przyjaźnię się z dziewczyną, a chciałabym z kimś innym. Gdy mam w szkole pieniądze, to muszę jej coś kupić, nawet jeśli dla mnie nie starczy. Ona tak nie musi. Przeklina, ugania się za dużo starszymi chłopakami, nie odpowiada mi jej towarzystwo. Muszę z nią siedzieć w jednej ławce, nie wolno się przesiadać, a same tak usiadłyśmy na początku roku. Ona chce ode mnie ściągać, a jak jej nie daję, to sie obraża. Jest w naszej klasie inna dziewczyna, ,,ofiara'', wszyscy sie z niej śmieją, ale ja ją bardzo lubię, dobrze sie dogadujemy. Stara przyjaciółka jest zazdrosna o nasze kontakty, nie pozwala mi do tamtej chodzić. 12-latka

Mam to w charakterze

W szkole, w życiu czy w pracy. O sytuacjach, w których stanęły w czyjejś obronie, opowiedziały nam znane osoby.

Niech Bóg to ogarnie....

Widzę, że moje licealne podejście, że na studiach będę miała mnóstwo czasu na miłość, było nieco… abstrakcyjne. Wiem, że to nie ja rozdaje karty i wiem, że się dostosuję, ale… mogę chcieć, prawda? Z tym dostosowywaniem się do woli Bożej to swoja drogą też nie takie proste. Czasem w chwili szczególnej tęsknoty słyszę w swoich myślach “Czekaj” (czasem z jakimiś jeszcze delikatnymi obietnicami szczęścia), wtedy albo spływa na mnie spokój, albo przeciwnie - jakaś złość, że znów, znów tylko “Czekaj”…. Ale to nic, Bóg widzi i niech On to ogarnie: i mój spokój, i zniecierpliwienie. Wszystko. Pewnie nie pierwszy raz to ogląda i da sobie z tym radę, zresztą, że tak powiem, nie ma wyboru. Ja Mu go nie pozostawiam, modlę się, proszę, zawierzam, więc musi mi pomóc, inaczej będę bardzo zła! A złej mnie chyba Bóg nie chciałby chyba mieć na karku. Studentka

To nie jest powód

Nie mam koleżanek, bo jestem gruba. Już mi się nie chce chodzić do szkoły. Do tego brakuje mi śmiałości. 14-latka

Co ona na to?

Podoba mi się pewien chłopak, ale on podobał się, a może nawet teraz podoba się mojej przyjaciółce. Jeszcze jej o tym nie powiedziałam, ponieważ uważam, że jak jej to wyznam, zakończy się nasza przyjaźń. Cały czas myślę o tym chłopaku, w nocy nie mogę usnąć, bo myślę, czy jej to powiedzieć. Od jego kolegów dowiedziałam się, że mu się podobam, nawet to zauważyłam. Niedawno przyjaciółka stwierdziła, że już jej na nim nie zależy, ale czy faktycznie? Gimnazjalistka