wyszukiwanie proste > WYSZUKIWANIE | 11537 | WYNIKÓW
Popularność w szkole
W mojej klasie są dwie dziewczyny o takim samym nazwisku, ale to żadna rodzina. Jedna jest wyższa druga niższa. Jak się mówi ich nazwisko, to każdy przypomina sobie tylko tę niższą. Wyższa jakby nie istniała. Co zrobić, żeby ta wyższa była tak samo rozpoznawana jak ta niska? Niska nie zrobiła nic, aby ja tak podziwiać.
Koleżanka
Nikt nie rozumie, co czuję
Mam ostatnio trudny czas. Walczę z uzależnieniem od elektroniki i od słodyczy. To moja ucieczka, bo w szkole nie uczyłam się, a w domu byłam okropna. Nienawidzę świata. Kolegów oceniam jako pozerów, a rodzinę jako wrogów. I jeszcze Bóg jakby gdzieś zniknął... Wiem, że to nieprawda, bo jestem pewna, że On jest, rodzina mnie mocno kocha, a koledzy mnie lubią. Ale co z tego, skoro nikt nie rozumie, co czuję. Jak z tym żyć? Pogubiona
Jak pomóc?
Zastanawiam się co w przyszłości będą robić osoby, które teraz nie zdadzą do następnej klasy, słabo się uczą lub już teraz palą. Pytałam o to mamę i powiedziała, że chłopcy na budowie a dziewczyny pewnie w jakiejś kiepskiej pracy, z ciągle nowym partnerem. Ja uważam, że większość z nich wyjdzie na ludzi, wierzę w nich, ale nagle zaczęłam się przejmować przyszłością osób, które są mi chyba obojętne. Więc ludzie zmieniają ludzi? Jak mogę pomóc choć jednej osobie, żeby jej życie było lepsze teraz i w przyszłości. Gimnazjalistka, kl. I
Chora w klasie
Ciężko choruję od dziecka. Niestety, z tego powodu mam sporą nadwagę, której nie mogę się pozbyć. Z powodu choroby jestem często nieobecna, a nauczyciele tych nieobecności nie komentują, bo wiedzą, jaka jest moja sytuacja. Mam bardzo dobre oceny, co dodatkowo denerwuje rówieśników. Mam już dosyć komentarzy, że gruba jest pod ochrona, że gruba jest na specjalnych prawach. Ostatnio coraz częściej płaczę i nie wiem, jak dalej funkcjonować w klasie.
Licealistka
Zapanować nad wybuchem
Jak radzić sobie z wybuchem złości, gdy siostra mnie nieustannie prowokuje i jeszcze się śmieje, że zna moje reakcje. Mama zawsze jest po jej stronie. Kocham je obie, ale nie znoszę tego, że "wiedzą" (siostra zwłaszcza), jak powinnam wyglądać, jaka powinnam być, wiedzą nawet co myślę i jak się zachowam. Krzyczę: "Zajmij się sobą". Nie pomaga. Najgorsze jest to, że za każdym razem wybucham, a później muszę przepraszać, a ostatnio siostra nawet nie podała mi ręki, mimo że wiedziała, że to wszystko jej wina. Czuje się bezkarna mając za sobą poparcie mamy. Jest ode mnie rok starsza, ale zachowuje się jak ktoś od wychowania dzieci. Razem z młodszym bratem mamy dość. Tata to widzi, ale kiedy próbuje rozmawiać z mamą, ona nie da złego słowa powiedzieć, tym bardziej, że jego bardzo często nie ma w domu, ma dwie prace…
16 latka
Najpopularniejsze
- Papież Leon wzywa do modlitwy różańcowej
- Grupki w szkole
- Aniele Boży, Stróżu mój, Ty zawsze przy mnie stój!
- Spadające gwiazdy
- Jak zwierzęta witały Pana Jezusa
- Stań się jak dziecko
- Opowieść o świętym synu, Karolu Acutisie
- Frassati: życie bez wiary to nie życie
- Już jest październikowy "Mały Gość"
- Car na rowerze do Rzymu
