wyszukiwanie zaawansowane > WYSZUKIWANIE | 2816 | WYNIKÓW
Nieporozumienie
Pokłóciliśmy z przyjacielem kilka tygodni temu. Chcę się pogodzić z nim. To po prostu on nie chce dojść do porozumienia. Tak naprawdę to on zna tylko powód tej kłótni. Ja albo o nim nie pamiętam, albo go nie mogę sobie tego uświadomić. Angażowałem koleżankę, aby się podpytała o co mu chodzi, to zadzwonił z pretensjami. Nie potrafiłem ostro nic powiedzieć. Zablokował mnie na GG i usunął ze znajomych na facebooku. Modlę się o to, aby zakończyć kłótnie i się pogodzić. Ale chyba Pan Bóg ma inne sprawy na głowie. Mówiąc potocznie "Czy Bóg mnie opuścił?”
14-latek
Mocne oskarżenia
W mojej rodzinie już od dawna kiełkuje nienawiść. Mama ma problem z przekleństwami. Ostatni jej wybuch to moja wina, bo nie chciałam jej pomagać przed wigilijną wieczerzą. A potem mama jak gdyby nigdy nic, więc płakałam pół wieczoru. Dzielenie się opłatkiem. Nie chciałam tego. Kiedy czegoś nie wiem lub nie umiem zrobić, to rodzice krzyczą, poniżają mnie, mówią, że sobie w życiu nie poradzę. Zaczynam powoli w to wierzyć. Jedyną moją pociechą jest szkoła. Tam doceniają mnie przede wszystkim nauczyciele ale też koledzy i koleżanki z klasy, bo jestem wzorową uczennicą. Dlaczego moi rodzice tego nie widzą?
Nastolatka
Uśmiech ducha
Ja wierzę w duchy. Z niektórymi nawet mam bliższy kontakt. I wcale nie bawię się w jakieś ich wywoływanie. Nie wierzycie? A ja po prostu sobie z duchami... rozmawiam. Najczęściej i najchętniej rozmawiam z duchem mojej mamy. Nie myślałam o niej nigdy jak o kimś, kogo ciało jest w ziemi. Wierzę, że moja mama żyje. Nie ma jej obok mnie, tak, żebym mogła jej dotknąć, przytulić się do niej, zobaczyć ją – to prawda. Ale jak powiedziała mi po jej śmierci moja przyjaciółka: „Mama teraz może zrobić dla ciebie więcej, niż wtedy, gdy żyła”. I tak rzeczywiście jest.
