wyszukiwanie proste > WYSZUKIWANIE | 5608 | WYNIKÓW
Przykład życia
Przyjaciółka to bardzo wartościowa, mądra dziewczyna. Niestety, od jakiegoś czasu używa wielu wulgaryzmów, no uszy puchną. Jej rodzina nie chodzi do kościoła, ona też przestała. Nie chcę zrywać naszej przyjaźni, bo z nikim mnie tyle ni łączy co z nią, jest jedną z mądrzejszych osób w klasie. Ona jest bezpośrednia, otwarta, ja raczej cicha. Myślałam, jak ją przekonać, by chodziła do kościoła.
14-latka
Wahania
Słuchałam rekolekcji o powołaniu. Uspokoiły mnie. Ale potem wysłuchałam świadectwa pewnego księdza . Mówił, że od zawsze czuł powołanie do bycia osobą konsekrowana, tylko na wiele sposobów próbował to zagłuszyć i wmówić sobie, że to nieprawda. Tutaj właśnie zaczynam się martwić. Od zawsze czuję, że powinnam być siostra zakonną i boję się, że w moim przypadku jest tak samo. Chcę działać zgodnie z wolą Boga. Wiem, że wtedy będę szczęśliwa. Mimo to jednak boję się i nie chcę , żeby moim powołaniem było bycie osobą konsekrowana. Moje myśli mnie rozrywają. Nie wiem, co mnie czeka. Nie umiem nie myśleć i nie czekać na chłopaka, a z drugiej strony nie chcę tego robić. Wiem, że Bóg nie chce nic na siłę i chce mojego dobra. Wiem, że moje odczucia, to nie jest dowód, że Bóg ma taki plan. Ja nic nie wiem.
Zagubiona Gimnazjalistka
Zaniedbanie obowiązków
Ostatnio zaniedbuję obowiązki, szczególnie te związane ze szkołą. Kilka ważnych dla mnie osób zaczęło się ode mnie odsuwać. Ten stan trwa od późnej jesieni. Ale walczę, np. wstaję wcześnie rano, by jednak odrobić zadania. Nie chcę stracić opinii dobrej uczennicy, aczkolwiek wyleczenie jeszcze świeżych ran jest ciężkie. Duża ilość dodatkowych zajęć także mi tego nie ułatwia. Jak wstać na nogi, budząc się z tego melancholijnego snu?
Zagubiona
Jak wierzyć kazaniom?
Jestem osobą wierzącą, ale mam problem z chodzeniem do kościoła i naukami Kościoła. Słuchając kazań, mam wrażenie, że niekoniecznie o to Panu Bogu chodziło. Skąd mam wiedzieć, że to, co mówi ksiądz, jest prawdą, skoro stanowiska na temat różnych spraw się zmieniają? Na przykład ewolucja organizmów. Najpierw twierdzono, że Bóg wszystko stworzył na początku, a potem, że stopniowo. Bóg raczej zdania nie zmienił, a Kościół? Jarosław
W poszukiwaniu przyjaciółek
Rozglądam się uważnie, wciąż i wciąż obserwując zachowanie innych dziewczyn. Ale wszystkie albo mają swoje paczki, trzymają się razem, albo ''nie są dla mnie''. Nie ma dla mnie przyjaciółki ani w moim miejscu zamieszkania, w parafii, w miejscowości, w szkole. Dlatego wypatruję liceum, ono już tak blisko. A tam tyle nowych osób, że powinnam kogoś znaleźć, w każdym razie będę się o to starać.
Samotna gimnazjalistka
Szukam przepisu
Bardzo chciałbym mieć dziewczynę. Ale mam pecha, ciągle słyszę, że nie mają czasu, niektóre przestawały ze mną pisać, jeśli pokazywałem, że mi zależy. Teraz zacząłem pisać z dziewczyną, która podobnie jak ja trenuje taniec. Co robić, by od razu nie spalić sprawy. Zależy mi na dziewczynie, bo w domu nie o wszystkim da się porozmawiać. Z taką bliską osobą pięknie jest iść przez życie.
16-latek
Euforia po pielgrzymce
Wczoraj wieczorem wróciłam z pielgrzymki młodzieżowej, rewelacja. Ponad 300 osób, niesamowite doświadczenie. Dla mnie niesamowite doświadczenie młodzieży, która chce coś robić, która chce działać. Jestem tak napełniona radością i siłami, po mimo trudności które były, noszenie gitary i plecaka i wiele innych obciążeń fizycznych. Na żadnej pielgrzymce nie płakałam tak przy wejściu na Jasną Górę jak teraz. Piękna sprawa. Pan Bóg to tak genialnie wszystko poukładał.
Maturzystka
To jest okropne
Moja koleżanka mówi że już nie wierzy w Boga. Jeśli z nią rozmawiam, w ogóle mnie nie słucha. Martwię się o nią, bo jeszcze wpadła w taką bandę, która opuszcza lekcje i nie chodzi do kościoła, opuściła się w nauce. Mało osób z klasy z nią się koleguje. To okropne. Mówi, że życie jest bezsensowne. A kilka miesięcy temu uważała inaczej. Co mam robić ?
12 latka
Powrót z oazy
Niezbyt chętnie wyjechałam na oazę. Wiele osób mnie namawiało, ale ja nie byłam do tego przekonana. A teraz nie mogę dojść do siebie po wszystkim, co tam przeżyłam. Słyszałam wiele entuzjastycznych relacji, ale nie podejrzewałam, że poznam tylu tak wspaniałych ludzi, że przeżyję tyle pięknych chwil. Po powrocie nie potrafię dojść do siebie i bardzo tęsknię do ludzi, do atmosfery, do wszystkiego. Łzy same lecą.
Oazowiczka
Domatorka z przymusu
Nigdzie nie wychodzę, tylko na spotkanie oazowe, ale z koleżanką. Gdy ona nie może, brakuje mi odwagi, by pójść samej. Dzięki temu mam co robić w piątek wieczorem. W domu jestem spontaniczna, ale poza nim jest ciężko. Nie lubię zabierać głosu ani w szkole, ani na oazie. W czasie wakacji wyjeżdżam na oazę. Trochę się boję, bo tam będzie mnóstwo nieznanych mi osób.
Licealistka
Najpopularniejsze
- Papież Leon wzywa do modlitwy różańcowej
- Michał, Gabriel i Rafał
- Grupki w szkole
- Zaproś innych na spotkanie z Jezusem
- Spadające gwiazdy
- Jak zwierzęta witały Pana Jezusa
- Opowieść o świętym synu, Karolu Acutisie
- Frassati: życie bez wiary to nie życie
- Już jest październikowy "Mały Gość"
- Car na rowerze do Rzymu
