wyszukiwanie proste > WYSZUKIWANIE | 6145 | WYNIKÓW
Spojrzeć w prawdzie
Przyjaźnimy się od lat, jesteśmy weseli, lubimy żartować. Niektórzy uważali, że jesteśmy parą. Od niedawna ma dziewczynę, ale ona jest spoza naszego kręgu. Przyjaciele zwracają mi uwagę, że powinnam zmienić swoje zachowanie wobec niego. A ja nie widzę nic złego w tym, że wskakuję mu na żarty na plecy i on mnie nosi na barana albo że zabieram mu bluzę, ubieram ją, bo akurat ja swojej nie wzięłam. Ścięłam się z koleżankami na ten temat, bo ja go traktuję jak brata i nie widzę nic złego w takim zachowaniu.
16-latka
Skutki kłamstwa
Najpierw go widywałam na zajęciach dodatkowych. Rok później rozmawialiśmy, pisaliśmy coraz więcej, no i zakochałam się. Koleżanki coś zauważyły, on też zaczynał się zachowywać, jakby mu zależało. Wtedy kolega mu powiedział, że się w nim kocham. W przypływie desperacji powiedziałam mojemu obiektowi westchnień, iż mi się nigdy nie podobał i nie podoba nadal. Wmawiałam sobie, że nic do niego nie czuję, że nie mogę mieć teraz chłopaka. On jest już w liceum i oto przeczytałam, że ma dziewczynę. Jestem załamana. A we wrześniu pojawię się w tym liceum. Jak o nim zapomnieć?
Załamana.
Opinia ponuraka
Jestem typem człowieka, który lubi być sam, ale nie zawsze. Ostatnio poszłam na dyskotekę szkolną i się świetnie bawiłam, skakałam pod sufit. Na przerwach moja koleżanka nie lubi ze mną rozmawiać, ale na gg tak. Zapytałam się jej, czemu tak jest. Usłyszałam, że ona na przerwie ze mną nie rozmawia, bo jestem sztywna i że cała klasa tak uważa. Wydaje mi się, że wcale tak nie jest, ale to nie ja obserwuję siebie. Chciałabym trochę wyluzować, ale nie potrafię.
11-latka
Rodzinny obiekt drwin
W rodzinie ciągle się ze mnie śmieją. Jako dziewczynka byłam zakręcona i bardzo dziecinna, próbowałam zwracać na siebie uwagę, ale te czasy dawno minęły. Zawsze na rodzinnych spotkaniach jestem obiektem drwin. Jest mi przykro. Mama powiedziała, żebym nie wydziwiała, że sama jestem sobie winna. Czasami śmieję się sama z siebie albo odwzajemniam niemiłe komentarze. Jestem na skraju załamania. Nie lubię mojej rodziny, bo nawet nie czuję, że jestem z nimi spokrewniona, ponieważ zawsze byłam traktowana jak wyrzutek i niechciana w towarzystwie.
14 latka
Uczeń jak strateg
Przez weekend nadrabiałam seriale, spałam kilkanaście godzin, sprzątałam, chodziłam na spacery z psem, spotkałam się ze znajomymi. Totalnie zapomniałam o nauce. Myślałam, że uda mi się to wszystko szybko ogarnąć. Rzeczywistość jest straszna. Siedzę teraz i nie wiem, za co się złapać. Mam na jutro zrobić 50 zadań z matematyki, a mam dopiero 20 i muszę zgłosić nieprzygotowanie. Dodatkowo jutro sprawdzian z polskiego i kartkówka z fizyki, muszę także przypomnieć sobie chemię. Jestem przerażona, załamana, że dałam się znowu wybić z rytmu.
Licealistka
Męczące wymówki
Często mam takie sytuacje (szczególnie w roku szkolnym), że koleżanki pytają się mnie, czy mogłybyśmy się umówić po szkole. Nie zawsze chcę się spotykać i przeważnie kłamię, że idę do cioci albo że mam korepetycje czy inne rzeczy. Nie mam odwagi powiedzieć, że nie mam ochoty. Boję się, że się na mnie obrażą. Chodzi o to, że nie chcę kłamać, ale też nie chcę żeby się na mnie ktoś obraził. Owszem zdarza mi się, że naprawdę nie mogę, ale przeważnie kłamię.
16-latka
Którego wybrać?
Miałam chłopaka, z którym byłam ponad trzy miesiące. Później się rozeszliśmy i spotkałam nowego chłopaka. Spotykaliśmy się przez jakiś czas, i zaczęliśmy ze sobą chodzić. Ale rozstaliśmy się i to przeze mnie. Zapomniałam o nim i spotkałam nowego chłopaka, który bardzo mi się podoba. Teraz zaś mój poprzedni chłopak znów zaczął ze mną pisać, więc znów sobie o nim przypomniałam. Coś czuję, że jeśli bym była z tym nowym, to by się śmiali. Ale nadal czuję, że kocham poprzedniego....
Gimnazjalistka
Powiedz mu "Kocham"
Drogi Mędrcze. Mam 13 lat i… zakochałam się w pewnym chłopaku z mojej klasy. Od miesięcy zastanawiam się, czy mu o tym powiedzieć, czy lepiej zostać w cieniu. Boję się, że gdybym mu powiedziała, że go kocham, wyśmiałby mnie, bo nie należę do grupy „superlasek”. Śni mi się po nocach – jest po prostu boski. A czy gdybym mu powiedziała i on też powiedziałby, że mnie kocha, moglibyśmy ze sobą chodzić, czy to jeszcze za wcześnie? Zakochana na zabój Biedroneczka
A gdy się wypłaczesz...
Kolega podobał mi się od dawna, żartowaliśmy po koleżeńsku, ale potem był czas jakby zbliżania się, chociaż bez większych wyznań. Niestety, od jakiegoś czasu nie ma rozmów, nie zwraca na mnie uwagi, a ostatnio widziałam go z dziewczyną. Może brzmi to dziecinnie, ale przez to płaczę po nocach, nie mogę się skupić na nauce, a jeszcze gorzej jest, gdy patrzę w lustro. Czuję się z dnia na dzień coraz brzydsza, nie mogę na siebie patrzeć.
15-latka
