wyszukiwanie zaawansowane > WYSZUKIWANIE | 3004 | WYNIKÓW
Dlaczego przestał pisać?
Niedawno na urodzinach koleżanki poznałam pewnego chłopaka. Napisał do mnie, świetnie się nam rozmawiało, chociaż były to tylko miłe koleżeńskie rozmowy. Żadnych wyznań nie było, ale ja i tak się zauroczyłam. Od jakiegoś czasu przestał pisać. Wiem, że jest w domu, widziałam go z daleka. Bardzo mi smutno i przykro i nie wiem, czy jeszcze go pytać co się dzieje, skoro dwa razy napisałam, a on milczy?
14-latka
Zastanów się.
Mam kolegę, z którym się dogadywaliśmy. Mieszka kilkadziesiąt kilometrów ode mnie. Lecz nagle zaczęło się rodzić uczucie. Pewnego dnia napisał mi, że nie może już ze mną pisać, że koniec całkowity naszej znajomości, ponieważ ja wierze w "coś czego nie ma". Brakuje mi go. Nie wiem, czy mam coś zrobić czy mam napisać.
Gimnazjalistka
Nie martwmy się
Od jakiegoś czasu czytam Biblię (to znaczy, czytałam zawsze, ale zwykle na zasadzie losowania, niedawno postanowiłam czytać codziennie co najmniej dwa rozdziały, tak, żeby przeczytać w końcu Pismo Święte od deski do deski), Ciągle jestem w Księdze Rodzaju i w opisie wygnania z Raju, niby tak dobrze znanym, natrafiłam na zdanie, które uderzyło mnie z ogromną mocą. ,,Pan Bóg sporządził dla mężczyzny i jego żony odzienie ze skóry i przyodział ich". W momencie, który ośmielę się nazwać najmroczniejszym momentem w historii ludzkości, Bóg nie tylko zapowiada przyszłe zbawienie i daje nadzieję, ale też troszczy się o najprostsze, doraźnie potrzeby.
Zawalony sprawdzian
W naszej klasie panuje straszna rywalizacja. Należę do najlepszych, ale jeśli kilka razy poszło mi coś gorzej, to wychowawca robił uwagi, że się na mnie zawiódł, że stać mnie na więcej. Jedni komentują oceny innych, kpią z gorszych ocen. Z różnych względów zawaliłam ostatni sprawdzian z matematyki. Koleżanka już się śmiała i pytała, jak zniosę to, co się będzie działo. Że ona jest z mojej porażki zadowolona jest aż nazbyt widoczne. Aż się boję iść jutro do szkoły.
Gimnazjalistka
Wyjazd wolontariuszki
Pomagam niepełnosprawnej dziewczynie. Ostatnio zaskoczyła mnie propozycją naszego wspólnego wyjazdu na turnus z niepełnosprawnymi. Co innego pomoc w domu przez kilka godzin, jakieś wspólne wyjścia, a co innego 2 tygodnie pod moją opieką. Nie wiem, jakąś podjąć decyzję, bo z drugiej strony ciekawi mnie coś takiego, czuję, że to coś dla mnie. Ale czy nie jestem za mało odpowiedzialna?
Licealistka
Marzenia i codzienność
Jestem najstarsza spośród 6-osobowego rodzeństwa. Od jakiegoś czasu nasi rodzice stają się złośliwi a czasem zrozpaczeni. Już coraz mniej się uśmiechają i cały czas narzekają na nasze oceny, które nie są idealne, ale staramy się. Ponadto gdy każą mi coś zrobić, a ja po prostu jestem czymś innym zajęta lub zapominam i nie zrobię, to mówią, że jestem leniwa i nic w życiu nie osiągnę - pójdę do szkoły ''branżowej”. Rodzice są osobami po wyższych studiach. Ja rozumiem, że jest nas 8 osób w domu . Jednak naprawdę moim marzeniem jest wprowadzenie Bożej miłości i radości oraz szacunku do siebie.
15-latka
Najpopularniejsze
- Roraty z Papieżem i "Małym Gościem"
- Roraty 2025 - Warszawa-Tarchomin
- Rusza polska sztafeta Betlejemskiego Światła Pokoju
- Psi nos
- Przemieniamy się będąc blisko Jezusa
- Jezus i Ojciec to jedno
- Posłuchajcie piosenki roratniej
- Kopalnia soli " Kłodawa "
- Już jest adwentowy "Mały Gość"
- Ulubione filmy papieża
