wyszukiwanie zaawansowane > WYSZUKIWANIE | 4837 | WYNIKÓW
Nie chcę klasowej Wigilii
Nie mam ochoty iść na klasową Wigilię. W tamtym roku było bardzo fajnie, ale im więcej myślę o piątku, tym mniej chcę pójść. Denerwuje mnie, że cały rok się nie znosimy i nagle jest wszystko super fajnie. Mam wrażenie, że nawet wtedy wszyscy są fałszywi. Nie uznaję czegoś takiego jak dzielenie się opłatkiem, w mojej rodzinie tego nie ma. Nie rozumiem, dlaczego koleżanki namawiają, abym przyszła, przecież to zwykłe spotkanie.
Nastolatka
Niezdecydowany chłopak
Poznaliśmy się na wyjeździe, potem raz się widzieliśmy i koniec. Ale cały czas był kontakt SMS-owy, mailowy. Byłam przekonana, że on wykorzysta wreszcie okazję, byśmy się spotkali, sugerowałam, pisałam, kiedy będę, on temat ignorował. Odezwał się wczoraj, pewnie dlatego, że dałam nowe zdjęcie na f-b. Mam ochotę zakończyć tę komedię, ale jak to załatwić? Lubię jasne sytuacje, a przecież czasami będziemy się gdzieś widywali…
19-latka
Człowiek, który uwierzył Bogu
Spotkaliśmy się w jednej z najlepszych kawiarni w mieście. Był punktualny. Ubrany w markową odzież, sportowe buty i czapkę z daszkiem wyglądał na nieco speszonego, choć nie od dziś przecież budzi zainteresowanie mediów. Zaskoczony popularnością, niechętnie mówi o sobie. Bardziej skupiony na swoim projekcie, waży każde słowo. Za oknem, już od kilku dni, padał majowy deszcz. Soczysta zieleń i zapach wiosny były dokładnym zaprzeczeniem słów, które miał w głowie.
Nie wiem, co czuję
Mam dużo nauki, zajęć dodatkowych, konkursów itp. Od zawsze marzę o miłości, o idealnym mężu, tęsknię za tym. Całą podstawówkę i gimnazjum spędziłam platonicznie zakochana w dużo starszym chłopaku. Niedawno poznałam trochę starszego chłopaka. Piszemy codziennie, świetnie się dogadujemy, ale on coraz częściej mówi komplementy, a ja, chociaż go lubię, czekam na niego i cieszę się ze spotkań, to nie wiem, co czuję.
17-latka
Pary licealne raczej
Nowa iskra
Rozstaliśmy się z chłopakiem, to była nasza wspólna decyzja. Ale spotkaliśmy się niedawno na imprezie, tańczyliśmy, było tak pięknie jak dawniej, iskrzyło mocno. A przecież ja już zaczęłam chodzić z innym chłopakiem i teraz czuję, że to był błąd, bo drażnią mnie jego wady. Nie chce go jednak zranić. Boję się ryzykować, nie wiem, co robić. Czy to prawda, że kocha się tylko raz, że największa jest pierwsza miłość?
17-latka
Nikt nie jest idealny
Przyjaciółka chyba mnie olewa. Kilkakrotnie pisałam, czy chce się spotkać itp. A ona zawsze odpowiadała, że nie ma czasu i nie wie, kiedy będzie wolna. Nie obrażę się na nią. Ale mnie to uraziło. Bo myślałam, że mam prawdziwą przyjaciółkę. Wszyscy ludzi okazali się być fałszywi, chyba zwariuję. Może coś ze mną jest nie tak? Jestem inna, bo się nie maluję tak jak one, mam swoje zdanie i swoje zainteresowania.
Nastolatka
Nie wiem, czego chcę
W pierwszej klasie totalnie się nienawidziliśmy. Kłótnie były na porządku dziennym. Później nawet się polubiliśmy. W tym roku cały czas zwraca się do mnie jakimiś słodkimi zwrotami, jest nadzwyczaj miły. Wreszcie powiedział, że mu się podobam. Tylko, że nie wiem, co czuję. Czuję się potwornie, nie chcę go skrzywdzić ani robić nadziei. On chce się spotkać poza szkołą, jak mu to wyjaśnić, że ja nie wiem, czego chcę.
Gimnazjalistka, klasa III
Cały w grach
Na portalu internetowym poznałam bardzo wartościowego chłopaka. Świetnie się dogadywaliśmy i nadal dogadujemy. Szybko się też spotkaliśmy. Martwi mnie tylko to, że on chwilowo nic nie robi. Planuje powrót na studia, ale czy te plany zrealizuje? Obiecał mi to. Drugi problem, że on całe dnie spędza przed monitorem, grając chyba nałogowo w różne gry. Nasza znajomość trwa już rok, ale też rok on gra i pisze ze mną, więcej nic.
Licealistka
Różnice zdań
Cały czas się nie zgadzam z rodzicami. Mam inne zdanie. Inaczej myślę. Może to kwestia dorastania, ale ja chcę żyć tak, jak było kiedyś. Wtedy byłam ich ulubionym dzieckiem. Teraz nadal mnie bardzo mocno kochają, ale ciągle się sprzeczamy. Jesteśmy bardzo religijną rodziną. Na spotkaniach wspólnoty myślę, że nakładamy jakieś maski, udajemy zgraną rodzinkę. Jednak między nami coś pękło. Co mam robić, żeby naprawić tę relację?
13-latka
Wszystko ma swój czas...
Dawna przyjaciółka ma teraz własne problemy. Dojeżdża do innego gimnazjum, wstaje bardzo wcześnie rano, wraca wieczorem. Nie ma dla mnie czasu, a nasze relacje są już inne. Chciałam się spotkać, ale ona wciąż mówi,
że nie ma czasu. W innej szkole znalazła sobie też swoich przyjaciół, to już nie ta sama osoba. Ja też bardzo się od tamtego czasu zmieniłam. Czy czas naszej przyjaźni jest już skończony?
Gimnazjalistka
