wyszukiwanie zaawansowane > WYSZUKIWANIE | 5176 | WYNIKÓW
Widziane z boku
Bardzo często, gdy mam fajny dzień i cieszę się z sukcesów w szkole, wszystko psuje nieprzyjemny wieczór. Nie zawsze tak jest, ale jednak zdarza się to bardzo często. Zazwyczaj ja kłóciłam się z rodzicami, ja kłóciłam się z moją siostrą, albo moja siostra z rodzicami. Ostatnio siostra pokłóciła się z rodzicami. Po nieprzyjemnej wymianie zdań, do której się nie wtrącałam, w domu zapanowała niemiła atmosfera. Postanowiłam, że nie będę stać z założonymi rękami. Chciałam im wytłumaczyć bezsens kłótni, ale mama powiedziała, że jestem jeszcze mała i nie zrozumiem. Zyskałam tylko dodatkową porcję płaczu. Mam dość tych prawie codziennych kłótni. Jak im zapobiec?
Gimnazjalistka
Chyba się pogubiłem..
Nie wiem, co jest tego powodem, ale jakoś na niczym mi nie zależy. Jestem uzależniony od komputera i Internetu, ze znajomymi, których mam mało, kontaktuję się tylko przez Internet. Nie mam pasji, nie wiem, co chciałbym w życiu robić, bo dla mnie liczy się tylko duży zysk, najlepiej nic nie robiąc. W dodatku pokłóciłem się z koleżanką, na której mi tak zależy. A to wszystko z zazdrości i podejrzeń. Pojechałem ją przeprosić, po raz kolejny zgodziła się pogadać, przebaczyła. Ale boję się, że gdy od września będziemy w różnych szkołach, ona pozna innego chłopaka. Często myślę o śmierci.
16-latek
Gimnazjalny szok
W tym roku poszłam do gimnazjum i przeżyłam szok. Wcześniej myślałam, że jestem ładna (może nie jakaś piękna, ale dostrzegałam w sobie to coś), sądziłam też, że umiem się ładnie ubrać. Myliłam się. W nowej szkole ujrzałam mnóstwo ładnych dziewczyn ubranych w markowe ciuchy, na które mnie i tak nie stać. Nagle dostrzegłam wszystkie mankamenty swojej urody. Sądziłam, że chociaż w nauce zabłysnę, bo w podstawówce byłam najlepsza. Ale tu też klops. Chociaż się bardzo staram, to przegoniła mnie dziewczyna, z którą zawsze rywalizowałam. Już nie daję rady. Nie wiem, co się ze mną dzieje.
13-latka
Muszę to teraz załatwić
Od ponad roku bardzo podoba mi się o rok starszy chłopak z mojego liceum. Mimo starań nie potrafię o nim zapomnieć. Nie jestem nieśmiałą osobą, jednak do tej pory nie odważyłam się z nim zapoznać, porozmawiać. Teraz ogarnia mnie rozpacz, ponieważ jest w klasie maturalnej, więc niedługo zniknie ze szkoły. Od dawna chciałam do niego podejść i po prostu zapytać czy moglibyśmy się poznać, czy coś w tym rodzaju, ale zawsze tchórzę. On raczej domyśla się, że coś do niego czuję. Wiem, że nie mam już nic do stracenia i chcę rozwiązać tę sprawę. Jak mam z nim porozmawiać, co powiedzieć?
Licealistka
