wyszukiwanie zaawansowane > WYSZUKIWANIE | 2089 | WYNIKÓW
Tydzień u źródeł
Najwięcej entuzjazmu wzbudziły zdjęcia przedwojennego kąpieliska, które powstało właśnie w pogłębionym potoku, a gdzie był sprzęt sportowy, rekreacyjny, a wszystko tak blisko. Tam właśnie już jutro ruszymy na pierwszą wycieczkę. A na zakończenie turnusu będzie rejs statkiem po kanale, poznawanie portu, pokonanie śluzy.
Czy to prawdziwe uczucie?
Jest dokładnie taki, o jakiego się modliłam. Bardzo mądry, kulturalny, uczestnik oazy i ministrant, trochę starszy ode mnie. Dopóki byliśmy w jednej szkole, nie ośmieliłam się zagadać. On nie robił nic, by nawiązać kontakt. Modliłam się, by mi przeszło i gdy miałam wrażenie, że wywietrzał mi z głowy, to nagle go widziałam i wszystko od nowa. Gdy próbowałam się spotkać z innym chłopakiem, to nagle go spotykałam i znowu w sercu tylko on. Zawsze kiedy się modlę, to również za niego. Żeby był taki dobry jak jest, żeby nie wpadł w złe towarzystwo. I jeżeli jest to możliwe i dobre dla nas obojga, to żebyśmy byli kiedyś razem. Ale czasami wątpię, czy to prawdziwe uczucie, bo przecież go nie znam, tylko z widzenia.
Gimnazjalistka, klasa III
Czy ja z tego wyrosnę?
Cokolwiek bym robiła, z kimkolwiek się spotykała, już nic nie daje mi takiej radości, jak kiedyś. Cały czas czuję, że do szczęścia po prostu czegoś mi brakuje. Mam pełną, kochającą się rodzinę, jestem zdrowa, oceny też niczego sobie. Wiem, powinnam doceniać, powinnam się cieszyć. Bo wszystko właściwie w porządku. Wszystko prócz stanu psychicznego. Znajomi palą zioło, a smutki zapijają tanim winem. A ja nie potrafię, jakoś po prostu wolę cierpieć, niż się czymś odurzać i udawać, że wszystko OK. Są chwile, w których czuję się szczęśliwa. Ale jedna taka chwila na
kilkadziesiąt złych chwil, to jak kropla na oceanie. Chciałabym wierzyć, że to wina hormonów, że ja z tego wyrosnę. Ale czy na pewno? Niech mi Pani pomoże.
15-latka
Deska ratunku
Moja mama jest władcza, nikomu nie przyznaje racji. Często się kłócimy, potem dostaję szlaban na komputer Chciałbym zarobić na laptopa, ale mi się nie udaje znaleźć pracy. Kolejny problem to dziewczyna, która mnie odrzuciła, bo mieszkamy daleko od siebie, poza tym niedawno chłopak ją rzucił i nie chce znowu cierpieć. Do tego nie radzę sobie z buzującymi hormonami, co też mnie dołuje. Chciałbym uciec albo skończyć życie, za bardzo mnie to wszystko przytłacza Szukam deski ratunku…
16-latek
Najpopularniejsze
- Niemożliwe dokonało się dzięki Duchowi Świętemu
- Co czwarty bocian świata gniazduje w Polsce
- Papieżowi brakuje prowadzenia samochodu
- Za rok zaćmienie
- Pierwsza rzeźba Carla Acutisa
- Uroczystość Najświętszej Maryi Panny Częstochowskiej
- Węgry świętują
- Wszystkie drogi prowadzą do Rzymu
- "Triumf serca"
- Ostrożnie z grzybami
