Przeczytaj o obrazie
-
Bohaterskie panie
Wiecie co to Girona? Każdy Hiszpan wie, że to miasto w Hiszpanii. Chociaż nie, nie każdy. Na przykład Ramón Martí Alsina w roku 1826 tego nie wiedział, bo wtedy dopiero się urodził. W takim wieku to się nie zna nawet własnego nazwiska, choćby było takie krótkie jak jego. No tak! Jak na Hiszpanię to jest nic.
-
Liście religijne
To jest obraz religijny. – Jak religijny, skoro nie widać na nim ani kościoła, ani choćby krzyża, ani w ogóle nic pobożnego? – zapytacie. – A skąd wiecie, że te dziewczyny nie są pobożne? – odpowiem.
-
Pływające wesele
Ładna scena, prawda? Na-zywa się „Orszak weselny na Hardangerfjordzie”, a przedstawia, uwaga… orszak weselny na Hardan-gerfjordzie. Co za niespodzianka.
-
Niebo Dantego
Kojarzycie Dantego? No, tego… Alighieri? Nie, nie pytam o to, czy go znacie. On żył w średniowieczu, a nie podejrzewam, żeby ktoś z was pamiętał te czasy. Myślę jednak, że niektórzy z was o nim słyszeli. Przypomnę, że to był włoski poeta, filozof i polityk. Jego najsłynniejszym dziełem jest „Boska komedia” – poemat opisujący wizję wędrówki przez piekło, czyściec i niebo.
-
Pielgrzymi w lesie
Jest we francuskiej Alzacji starodawny klasztor benedyktyński, zbudowany na szczycie Mont Sainte-Odile, czyli Góry Świętej Odylii. Jak sama nazwa wskazuje, patronuje mu święta Odylia, inaczej Otylia. No i nie bez powodu patronuje, bo to właśnie ona założyła ten klasztor i została jego pierwszą przeoryszą.
-
Świdrujący wzrok
Christian August Smith był kuśnierzem, czyli produkował wyroby ze skóry. – A co ma kuśnierz do wiatraka? – zapytacie. – Przecież tu się zajmujemy malarstwem, a nie przemysłem skórzanym – zauważycie.
-
Niezniszczalna godność
Znamy tę scenę, prawda? Czytamy o tym w Ewangelii: „Żołnierze zaprowadzili Go na wewnętrzny dziedziniec, czyli pretorium, i zwołali całą kohortę. Ubrali Go w purpurę i uplótłszy wieniec z ciernia włożyli Mu na głowę. I zaczęli Go pozdrawiać: »Witaj, Królu Żydowski!« Przy tym bili Go trzciną po głowie, pluli na Niego i przyklękając oddawali Mu hołd”.
-
Siła słabości
Bez paniki, smoki moje. Owszem, tłok na tym obrazie sugeruje, że trudno będzie znaleźć fałszerstwa, ale postarałem się tak fałszować, żeby szukanie nie było zadaniem beznadziejnym.
-
Książka smakuje
Mól książkowy – znacie jeszcze takie określenie? Nie chodzi o tego owada, który pożera różne rzeczy, na przykład ubrania. Chodzi o człowieka, który pożera książki. Oczywiście w odróżnieniu od owada nie dosłownie – on je czyta. Pochłania jedną za drugą i świata poza nimi nie widzi.
-
Białe piękno
Święta idą, a może już przyszły albo i przeszły – w zależności od tego, kiedy to czytacie. Zakładam, że zajmiecie się lekturą w okolicy świąt Bożego Narodzenia, i stąd serwuję Wam taki klimat sielski anielski.
