28 października ŚW.ALBERT CHMIELOWSKI

Malarz, powstaniec, założyciel albertynów i albertynek

Adam Bernard Hilary był najstarszym dzieckiem Chmielowskich. Gdy w dzieciństwie zachorował, mama obiecała, że jeśli syn wyzdro­wieje, to przed cudownym Chrystusem w Mogile pod Krakowem oblecze go w habit franciszkański. Adam jako student Szkoły Rolniczo-Leśnej w Puławach brał udział w powstaniu styczniowym, w którym ciężko ranny, stracił nogę. Po wyjściu z niewoli nie wrócił już do Puław.
Najpierw w Paryżu zaczął studiować malarstwo, potem w Warszawie, w klasie rysunkowej, a następnie w Monachium studiował na Królewskiej Akade­mii Sztuk Pięknych. Adam wciąż szukał drogi. Komu służyć? Bogu czy sztuce?
Na Podolu, gdzie mieszkał jego brat, poznał tercjarzy św. Franciszka. Postanowił wrócić do Krakowa. Tam mógł malować i opiekować się bezdomnymi. W habicie III Zakonu św. Franciszka i po ślubach zakonnych, jako brat Albert, Chmielowski dał początek Zgromadze­niu Braci Albertynów. Przeprowadził się na Kazimierz do tzw. Ogrze­walni i tam żył wśród najuboższych ludzi Krakowa. Któregoś dnia podczas porządków znalazł pierwotną regułę św. Fran­ciszka. Już wiedział. Chciał być ubogi jak Jezus, jak św. Franciszek. To jemu Jan Paweł II poświęcił utwór zatytułowany „Brat naszego Boga”.