Kochane problemy
Nie wiem, co czuję
Mam dużo nauki, zajęć dodatkowych, konkursów itp. Od zawsze marzę o miłości, o idealnym mężu, tęsknię za tym. Całą podstawówkę i gimnazjum spędziłam platonicznie zakochana w dużo starszym chłopaku. Niedawno poznałam trochę starszego chłopaka. Piszemy codziennie, świetnie się dogadujemy, ale on coraz częściej mówi komplementy, a ja, chociaż go lubię, czekam na niego i cieszę się ze spotkań, to nie wiem, co czuję.
17-latka
Pary licealne raczej
Jak reagować?
Chłopacy w klasie mówią, że idzie para, zakochani albo kiedy ślub. Mam już tego dość. Z doświadczenia wiem, że lepiej to ignorować, ale jestem tak zły, że wybucham. No i nie przestanę jej bronić czy pomagać. Zresztą, ostatnio bronię innych i pomagam się uczyć zarówno kolegom jak i koleżankom. Poprawiają oceny z kartkówek nawet na piątki. Co zrobić z chłopakami?
Piątoklasista
Dokuczliwa koleżanka
Do mojej klasy chodzi koleżanka z podstawówki, która jest bardzo popularna, co chwila znajduje jakiegoś chłopaka i ogólnie prawie wszystkim podoba. Uczy się słabo, mocno maluje się, wyzywająco się ubiera w przeciwieństwie do mnie. Bardzo często rani mnie, wyśmiewa się, udowadnia że czuję się jako osoba "do niczego ". Mimo że dobrze sie uczę, mam koleżanki to jednak mam bardzo niska samoocenę, gdyż właśnie ona mnie obgaduje na każdym kroku, podkreśla, że jestem gruba czy brzydka i kilka razy obraziła mnie przed kolegami. Trudno się jej sprzeciwić, bo wszyscy staną za nią. Mam problem z sobą i nie wiem, co o sobie sądzić.
15-latka
Różnica zdań
Nie potrafię poradzić sobie z ambicjami mojej mamy. Uczę się dość bardzo dobrze. Ostatnia średnia to 5,25. Zawsze świetnie się uczyłam. Nawet nie musiałam spędzać wiele czasu przed książkami. Mam treningi i zbiórki harcerskie. Nie uczę się, pomimo to dostaję te 4 lub 5. Jestem z tego zadowolona. Moja mama nie. Nie umiem z nią na spokojnie porozmawiać. Nie widzę sensu w bezsensownym gonieniu za ocenami. Za najlepszym liceum, studiami, pracą, pieniędzmi. Chcę robić to co kocham. Mieć pasje. Podróżować. Ale chcę też, aby mama była szczęśliwa, żebym nie musiała jej ranić.
Trzecioklasistka
Problem z bratem
Od pewnego czasu mój o 3 lata starszy brat jest niemiły i nieuprzejmy. Do mnie, mamy, taty a także kolegów odzywa się brzydkim tonem. Mama zrobiła mu szlaban na wszystko(słodycze, gry itp.), ale nic się nie zmieniło. Mama płacze i zastanawia się na głos, co zrobiła nie tak. Brat jest taki, że nic nigdy nie mówi i tłamsi wszystko w sobie. Mama powiedziała, że się wyprowadzimy przez jego zachowanie, bo to wstyd przez sąsiadami, a ja nie chcę. Martwię się o brata i bardzo go kocham.
12-latka
Poprawić relację
Kiedyś pewien chłopak w klasie miał tendencję do świadomego (lub nie) i bezpośredniego (lub nie) przezywania mnie i obrażania. Nienawidzę go do teraz. On starał się poprawić nasze relacje, ale chyba dał sobie spokój. Przyjaciółki ciągle powtarzają mi, żebym przyznała się, że go lubię. Raz wymusiły na mnie takie wyznanie i zaraz mu o tym doniosły. Nie wiem, czy mam go unikać, rozmawiać z nim, czy jakie mi tam opcje pozostały...
Nastolatka
Lęk przed przyszłością
W życiu funkcjonuję normalnie, jednak są takie momenty, kiedy odczuwam lęk i strach przed światem. Przed wojną, zamachami, terrorystami. Zastanawiałem się, czy w dramatycznej sytuacji byłbym w stanie oddać życie za Chrystusa i rodzinę. Szczególnie dobił mnie zamach w Brukseli i mimo wszystko boje się, co będzie za kilka lat. Proszę o pomoc.
Szóstoklasista
