wyszukiwanie proste > WYSZUKIWANIE | 1011 | WYNIKÓW
Brak radości
uczestniczę w szkole animatora Ruchu Światło – Życie, ale zastanawiałam się, czy nie zrezygnować , bo ciężko mi to pogodzić nauką. Napisałam o tym animatorce prowadzącej szkolenie. Ona odpisała, że na pewno to wszystko pogodzę i wymieniła rzeczy, które ona robi. Wspomniała też , że jej zamiarem jest, abym w tym roku pojechała jako animatorka na oazę dla dzieci. Oznaczałoby to dla mnie miesiąc poza domem, bo zaraz potem mam kolejny wyjazd na 2 tyg. Nie umiem zajmować się dziećmi i w ogóle sobie tego nie wyobrażam. Chciałam sobie trochę odpocząć i zacząć uczyć się do olimpiady. Ale oczywiście Bóg wszystko może itd. Wyglądałoby też na to , że nie potrafię poświecić czasu dla Niego, a na naukę potrafię. Dziś szukałam odpowiedzi w Piśmie Świętym i natrafiłam na fragment o tym, jak Jezus mówi Piotrowi, żeby pasł Jego baranki. Nie wiem kompletnie, co mam robić. Jest jeszcze jedna sprawa: nie potrafię znaleźć w życiu radości. Wszystkie dni są do siebie podobne, nie mam czasu, by poczytać ciekawą książkę albo obejrzeć filmu. Nie zależy mi też na kontaktach z osobami z mojej klasy, usprawiedliwiam się zmęczeniem. Napisałabym, że jestem uzależniona od nauki, ale nie wiem , czy to możliwe. Chodzę do szkoły językowej , gram na instrumencie, chodzę na spotkania oazowe. Mieszkam na wsi, więc muszę dojeżdżać. Wiem, że to nie jest dużo, ale to wypełnia cały czas. Uczę się dużo i ciągle, nie potrafię tego nie robić. Przygotowuje się do jednego konkursu, a nauczycielka innego przedmiotu mówi ,że to nie jest ważne i powinnam uczyć się do przyszłorocznej olimpiady. Nie mam prawie żadnej satysfakcji z tego , co robię.
Licealistka
Prawda wyzwala
Koleżanki dokoła wszystkie zakochane i ten jeden temat omawiają. A mnie to za bardzo nie pociąga. Lecz pod ich wpływem polubiłam jednego ze starszych kolegów. Tak się nam dobrze współpracowało podczas przygotowań do rorat, jasełek. Zaczęliśmy do siebie pisać- ja na wesoło, on na poważnie i trochę romantycznie. Pokazałam to przyjaciółce, która odpisała mu w moim imieniu, ale tak, jakbym była zakochana. Umówiła nas. Spacer był miły, ale poczułam wyraźnie, że to nie dla mnie. On zapytał, co miałam na myśli pisząc tak inaczej. Powiedziałam mu prawdę. Teraz mi głupio i wobec niego i wobec koleżanki. Jak to naprawić?
14-latka
Nie zmienił się, niestety...
Kolega z klasy, o którym myślałam, że się zmienił, zaczął mnie traktować jak przyjaciółeczkę na kilka dni. Jest mi przykro. Wydawało się, że się zmienił z podrywacza na zwyczajnego chłopaka, a tu znowu to samo. Nie wiem, co robić, bo się w nim zauroczyłam, jak wszystkie kolejne dziewczyny w klasie.
Gimnazjalistka
Nie ma ideałów
Byliśmy dobrymi przyjaciółmi i dobrze wspominam ten czas. Ale potem oboje chcieliśmy czegoś więcej i od tego momentu zaczęły się nieporozumienia. Wiem, że to dobry chłopak, ale drażnią mnie niektóre jego cechy. Nie okazuje mi czułości, jest dosyć szorstki w zachowaniu. Rozmawialiśmy o tym, ale chociaż przeprasza, to za parę dni jest to samo. Oboje uważamy, że łączy nas prawdziwe uczucie. Jednak zastanawiam się, czy nie lepiej wrócić do przyjaźni?
Najpopularniejsze
- Jest nowa książka Franka fałszerza
- Posłuchajcie piosenki roratniej
- Jesteś ważny!
- Kłamstwo ma krótkie nogi
- Załącznik #9471731
- Fałszerstwa doskonałe. „Księga fałszerstw Franka fałszerza” dostępna jest w przedsprzedaży z autografem autora
- Fałszerstwa doskonałe. „Księga fałszerstw Franka fałszerza” dostępna jest w przedsprzedaży z autografem autora
- Uratowałeś mi życie
- Roraty 2025: Z papieżem Leonem czekamy na Jezusa
- Różne pożegnania
