wyszukiwanie proste > WYSZUKIWANIE | 10854 | WYNIKÓW
Zapanować nad wybuchami
Często sprawiam mamie przykrość, chociaż nie chcę. Do tego jestem okropnie wybuchowa i łatwo mnie zdenerwować. Mówię jej często przykre rzeczy, bo gdy mam doła, to i słowotok, potem tego żałuję. Nie wiem co mam robić, żeby się zmienić. Dobre intencje chyba nie wystarczają, bo wystarczy impuls i moje plany już nie istnieją. Chcę być lepszą córką i chcę, żeby mama się ze mnie cieszyła, a nie o mnie martwiła. Zupełnie nie wiem jak to zrobić. Mama jest dla mnie bardzo dobra. Kupuje mi prawie wszystko co chcę, a jeśli nie, to najbardziej dlatego, że nie ma już kasy. A ja jak się zdenerwuję, to potrafię zniszczyć jej komórkę rzucając nią o podłogę i złamać kartę sim. Potem mi przykro. Mama jest smutna i mi jest smutno. Ale ja cały czas chcę, żeby było dobrze, miło, wesoło, sympatycznie itd. Jak to zrobić? Tyle by trzeba zmienić.
Zmartwiona córka
Na dobry początek
Dobrze się uczę, może nawet najlepiej w klasie, ale nie jestem zbyt silny, nie jestem wysportowany. Bardzo bym chciał się w tej dziedzinie zmienić. Jednocześnie spodobała mi się koleżanka. Mam wrażenie, że ona też na mnie zerka. Nie myślę o żadnym chodzeniu, bo to śmieszne w naszym wieku, ale chciałbym, aby wiedziała lub czuła, że jest dla mnie ważna. Co powinienem robić?
12-latek
Mętlik w głowie
Niby podoba mi się jeden z kolegów, ale gdy wysłał mi SMS-a z pytaniem o chodzenie, to nie mam pewności, czy chcę. Bo chyba jesteśmy za młodzi, bo co innego marzyć o nim, a co innego naprawdę z nim chodzić. Mam mętlik w głowie i nie wiem, co odpisać. Nie podoba mi się też to, że nie zadał tego pytania w bezpośredniej rozmowie.
Nastolatka
