wyszukiwanie proste > WYSZUKIWANIE | 1197 | WYNIKÓW
Nieśmialość wobec chłopaków
Zmieniłam szkołę, w której wszyscy byli dobrani w "pary" przyjaciółek lub w "paczki", nie wpuszczające do siebie innych. Teraz mam wyrzuty sumienia, bo przeze mnie rozpadła się taka "para". Jakiś czas później postanowiłam, że znajdę sobie kolegę, ale to nie jest łatwe w takiej szkole, gdzie przeważają dziewczyny. Próbowałam nawiązać kontakt. Odkryłam, że nie potrafię się odezwać do chłopaka! Po prostu właśnie wtedy wszystko co jest sensowne ucieka mi z głowy. Nie rozumiem dlaczego tak jest, bo w wcześniejszej szkole rozmawianie z chłopakami było naturalne. I co z tym teraz zrobić?
12-latka
Zaprzyjaźnić się
Dostałam propozycje od oazy uczestnictwa w jasełkach, które organizują. Chodzi tam bardzo miły chłopak, spokojny, zabawny. Nie jest taki wulgarny jak większość chłopaków w jego wieku. Na próbach parę razy rozpoczął ze mną rozmowę. Było bardzo miło. Co jakiś czas spoglądał na mnie i się uśmiechał. I teraz jest problem, jak go przyciągnąć do siebie, zaprzyjaźnić się z nim. Dodatkowym utrudnieniem jest to, że jasełka są za tydzień I potem już nie będę miała okazji go widywać.
Nastolatka
Zachować w tajemnicy?
Chyba się zakochałam albo zauroczyłam, nie wiem, nie odróżniam tego i Przypuszczałam, że to się stanie jak będę w liceum. On też mnie kocha albo
przynajmniej tak mi się wydaje. Chcę go zaprosić na facebooka, ale nie wiem, czy to dobry pomysł. Podobno nie wolno chłopcom ułatwiać sprawy. Chodził ze mną na angielski, teraz chodzimy do tej samej szkoły. Gdy z kimś o nim rozmawiam, mówię że go nienawidzę, kiedy był koło mnie, udawałam, że go nie lubię, ale on chciał, żebym zwróciła na niego uwagę. Robi to nawet teraz krzycząc w szkole na przerwie na cały korytarz moje imię. Chciałam to powiedzieć komuś w moim wieku, ale nie ufam tym, którzy mnie otaczają ponieważ każdy mnie kiedyś zranił. Mam jedną prawdziwą przyjaciółkę ale ona jest 2 lata młodsza. Według pani mogłabym jej o tym powiedzieć?
13-latka.
Po co ten temat?
To on okazywał mi mocne zainteresowanie. Nie poprosił o chodzenie, niczego nie wyznał, ale jego zachowanie było jednoznaczne- przyjeżdża, przytula, jest miły, nawiązuje relację z moją rodziną, dobrze się u nas czuje. Po ostatniej wizycie pisaliśmy i bardzo zdenerwowały mnie jego aluzje na temat mojej nadwagi. Fakt, troszkę ciała mam, ale dużo ćwiczę. Zresztą, po co ten temat? Z jednej strony, może się martwi o mnie? Za niedługo ma studniówkę, może chce mnie zaprosić? Z drugiej strony, ja nie muszę się nikomu podobać, ważne ze sobie się podobam. To nie jest tak, że się zaniedbałam, tylko od leków. Ja już sama z tym sobie radze, sama ćwiczę i bez jego pomocy dam sobie z tym radę. Nie będę robić tego dla niego, ale dla siebie. Urwałam nasz kontakt, nie odbieram telefonów, chociaż żal i przykro.
17-latka
Najpopularniejsze
- Co robisz na Mszy świętej?
- Załącznik #9500948
- Roraty 2025: Z papieżem Leonem czekamy na Jezusa
- Posłuchajcie piosenki roratniej
- Ulubione filmy papieża
- Dzieci idą do nieba
- Już jest adwentowy "Mały Gość"
- Jest nowa książka Franka fałszerza
- Są najdłużej żyjącym małżeństwem na świecie
- Jak zyskać odpust za zmarłych?
