wyszukiwanie proste > WYSZUKIWANIE | 819 | WYNIKÓW
Rodzicielskie zakazy
Moi rodzice są bardzo surowi. Nie wolno mi spotyka się w koleżankami, nie mogę korzystać z żadnego portalu społecznościowego, więc nie mam możliwości kontaktowania się z koleżankami poza lekcjami. Pytałam już babci i dowiedziałam się, że mama jako dziewczyna wcale nie była osobą skupioną na nauce i siedzeniu w domu.
14-latka
Denerwująca rodzina
W mojej rodzinie wszyscy nieustannie gderają, komentują, czepiają się, krzyczą na siebie. Ledwo wchodzę do domu, a dziadek lub babcia już mają wiele uwag, że coś zrobiłam nie tak. Krzyki dochodzą do mojego pokoju, ale to nie kłótnie, oni tacy są. Czasami jest mi aż przykro, że tak bardzo mam ich dosyć.
16-latka
Gabriel lat 11
Szczęść Boże,
Mój syn Gabriel wykonał ramkę i ozdobił ją. Umieściliśmy zdjęcie naszej rodziny: Gabriel siedzi u mamy na kolanach, ja jestem obok, po drugiej stronie babcia, wokoło pozostali członkowie rodziny. Mam nadzieję że ramka się podoba, mieliśmy dużo zabawy przy jej wykonaniu!
Arkadiusz Iwaniuk z synem Gabrielem lat 11.
To, co mam, to ci dam
Był 23 dzień marca. Mama ze swoim czteroletnim synkiem i jego babcią wracali do domu jedną z ulic Warszawy. Nagle chłopiec pobiegł w stronę trawnika i… zniknął. Wpadł do studzienki kanalizacyjnej wypełnionej wodą. Wezwana straż pożarna wydobyła dziecko po 23 minutach. Nieprzytomnego chłopca przewieziono do szpitala. „Ponad godzinę mój synek był w stanie śmierci klinicznej. Lekarze dawali zaledwie 1 procent, że będzie żył, a jeżeli przeżyje, pozostanie w śpiączce.
Koci dylemat
Rok temu urodziły mi się 3 najdroższe, najukochańsze w świecie kotki. Kocica umarła. Ale mieszkam z babcią, która nie lubi zwierząt i pozwoliła mi zostawić dwa koty, a jednego oddać. Nie chciałam tego, ale po kilku miesiącach walk oddałam jedną koteczkę. To było jakieś pół roku temu. Od tego czasu chociaż przyzwyczaiłam się, że jej nie ma, mimo to jest mi przykro, śni mi się. Aż tu nagle zupełnie przypadkiem zobaczyłam ją na pewnym podwórku. Zawołałam ją, podeszła do mnie, obwąchała, myślę, że mnie poznała. Od tego czasu z jednej strony się cieszę, bo wygląda zdrowo i ślicznie, a z drugiej - i tu mam ten koszmarny dylemat - mam ochotę ją po kryjomu zabrać. Ale boję się grzechu. Kocham tę kotkę, nie chciałam jej oddawać. To moje kochane zwierzątko, którego pozbyłam się pod wpływem strachu i szantażu, że babcia sama się z nimi rozprawi.
Miłośniczka kotów
Czy mogę sie na jej śmierć jakoś przygotować?
Drogi Mędrcze Dyżurny! Mam Babcię, którą bardzo, bardzo kocham. Jest dla mnie kimś wyjątkowym. Jestem z Nią bardzo zżyty. Ale ona ma już wiele lat i coraz częściej choruje. Wiem, że niestety kiedyś umrze, jak każdy człowiek. Wiem również (jestem tego pewien), że nie będę potrafił pogodzić się z Jej śmiercią. Coraz częściej myślę sobie, jak to będzie, kiedy Jej zabraknie. Moje życie nie będzie miało żadnego sensu! Czy mogę sie na jej śmierć jakoś przygotować? Robert
