wyszukiwanie zaawansowane > WYSZUKIWANIE | 3584 | WYNIKÓW
Rozejście i powrót
Znam go wiele lat. Pod koniec 1 gimnazjum zostaliśmy parą. To była typowa "szczenięca" miłość i po ok. pół roku zerwałam. Kontakt utrzymywaliśmy, dużo rozmawialiśmy. Na pewien czas zamilkł, ale odnowiliśmy znajomość i okazało się, że nadal bardzo dobrze się rozumiemy. Zdałam sobie niedawno sprawę, że znów się w nim zakochałam. Jest przystojny, mocno wierzący, dobrze się uczy, ma dojrzałe poglądy, niebanalne hobby i jak ja specyficzne poczucie humoru. Piszemy ze sobą codziennie, widzimy się w każdy weekend, to zawsze jego propozycje. Co o tym myśleć?
18-latka
Odwaga
Ktoś rzucił w klasie hasło, byśmy uciekli. Najpierw zachwyt większości. Wyraziłam wątpliwość czy to ma sens, że konsekwencje mogą być spore, więc nie uciekam. Tylko dwie osoby mnie poparły. Reszta nie uciekła, ale złość zrzucili na nas, wiem, że zarzucają mi tchórzostwo, że wszystko popsułam. Aż mi się nie chce iść jutro do szkoły.
Gimnazjalistka
Chaos na każdym poziomie
Czasami mam wrażenie, że wpadam w chorobę psychiczną. Wyobrażam sobie, że jestem tylko ludzikiem w sztucznym świecie, że ktoś napisał scenariusz, ustawia pionki, w tym mnie. Tyle spraw jest trudnych, szczególnie rodzice, którzy od lat nie potrafią się dogadać i w domu bywa ciężko. Brat jest zbyt dorosły, by mnie zrozumieć, ma swoje życie. A ja w domu często pyskuję ranię bliskich, chociaż przecież tego nie chcę. Jedyna przyjaciółka się wyprowadziła. Nie mam się komu zwierzyć, przed kim wygadać. Jak tu nie zwariować? Boję się swoich myśli.
17-latka
Nie uciekaj w Internet
Nigdy nie miałam koleżanek ani kolegów. Uważali mnie za jakąś inną, bo choroba w rodzinie itd. Jestem bardzo cichą, wstydliwą i nieśmiałą osobą. Znajomych miałam tylko wtedy, kiedy mieli jakieś problemy i potrzebowali jakiejś porady.W gimnazjum zaprzyjaźniłam się z jedną dziewczyna, potem pojawiła się druga i po jakimś czasie zaczęły mnie źle traktować, Nie rozumiały, że czasami chcę być sama. Mówiły, że mają dosyć mojej depresji. Ale pod koniec szkoły dogadałyśmy się, a w liceum mnie tolerują. Chciałabym mieć kogoś, kto mnie zrozumie, komu będę mogła się wyżalić, poczuć takie ciepło i miłość, bezpieczeństwo a z drugiej strony ostatnio na porządku dziennym unikam kontaktu z ludźmi. Jeśli z kimś szczerze rozmawiam, to internetowo. Tak poznałam chłopaka, któremu zaufałam bezgranicznie. Po kilku miesiącach nagle zerwał znajomość, usunął mnie z kontaktów. Bardzo mocno to przeżyłam.
17-latka .
NIEŚMIAŁOŚĆ CZY WRAŻLIWOŚĆ?
Jestem starszym nastolatkiem I wciąż nie potrafię pokonać nieśmiałości. Chciałem powiedzieć jednej dziewczynie, co czuję, ale nie przemogłem się. Przeczytałem gdzieś, że to wina mojej matki, która była wymagająca i surowa.
Z drugiej strony nie wiem, czy nie odzywa się we mnie powołanie. Ta myśl wciąż natrętnie powraca. Trochę się w tym gubię.
Zagubiony
