wyszukiwanie zaawansowane > WYSZUKIWANIE | 442 | WYNIKÓW
Czy są jakieś szanse?
Przyjaźniliśmy się jako dzieci, ale potem zawsze jak mnie widział, opuszczał głowę albo odwracał wzrok. Tylko raz swobodnie rozmawialiśmy, gdy spotkaliśmy się w większej grupie. Dowiaduję się, że on o mnie miło się wyraża, że podziwia. Czułam, jak podczas procesji mnie obserwował. Serce ciągnie do niego jak magnez od dobrych kilku lat z przerwami. Napisałam mu kiedyś życzenia, to odpisał, ale kontaktu nie utrzymał. Co Pani o tym myśli? Czy to tylko sentyment do koleżanki z dzieciństwa, czy są jakieś szanse?
Licealistka
nie chcę się już zamartwiać o oceny
Jak pomimo ambicji przestać zamartwiać się gorszą oceną, słabszym niż rok temu świadectwem? W jaki sposób(niezależnie od otrzymywanych ocen) wyrobić w sobie poczucie wartości i pewność siebie? Jak wziąć się w garść i przestać cały tydzień myśleć o trudnej informatyce(na której innym idzie dobrze, a ja jej nie rozumiem-choć zależy mi na dobrej ocenie).
15-latka
Trudna sprawa
Od małego byłam niezwykle radosna, otwarta, odważna. Uwielbiałam towarzystwo. W szóstej klasie zamknęłam się, miałam jedną przyjaciółkę, której wszystko poświęciłam i rozmawiałam tylko z nią. W pierwszej gimnazjum miałam znajomych, z którymi tylko pisałam. W drugiej klasie mój sztuczny kontakt z innymi się pourywał, zostało tylko parę przyjaciółek. Już nie potrafię zagadywać do kogokolwiek, boję się zapytać o drogę na ulicy, kasjerki o cokolwiek, kolegów i koleżanek o lekcje. Cały czas zastanawiam, co ta osoba pomyśli, jak się popatrzy. Czasem czuję, że wszyscy mnie nienawidzą, że im przeszkadzam i ich denerwuję.
16-latka
Różnice zdań
Cały czas się nie zgadzam z rodzicami. Mam inne zdanie. Inaczej myślę. Może to kwestia dorastania, ale ja chcę żyć tak, jak było kiedyś. Wtedy byłam ich ulubionym dzieckiem. Teraz nadal mnie bardzo mocno kochają, ale ciągle się sprzeczamy. Jesteśmy bardzo religijną rodziną. Na spotkaniach wspólnoty myślę, że nakładamy jakieś maski, udajemy zgraną rodzinkę. Jednak między nami coś pękło. Co mam robić, żeby naprawić tę relację?
13-latka
Moje marzenia
Moim marzeniem od dzieciństwa była gimnastyka. Zawsze kochałam taniec i gimnastykę. Ciągle uczyłam się robić gwiazdy i tak dalej. Nawet teraz to moje marzenie, ale rodzice tego nie rozumieją. Mieszkam na wsi i nie mam takich szans jak dzieci w mieście. Rodziców denerwuje to, że w wolnym czasie ćwiczę. Mam żal do siebie, że nie mam takich szans . Próbowałam uczyć się z Internetu, ale to nie to samo.
13-latka
Spotkanie po latach
Na początku szkoły miałam świetną przyjaciółkę, ale wyprowadziła się i po pewnym czasie kontakt się urwał. Teraz, gdy obie korzystamy z portali, znalazłyśmy się i ona zaproponowała spotkanie, ma do mnie przyjechać. Cieszę się, bo już nigdy nie miałam takiej przyjaciółki, ale też stresuję, bo wiem, że ona lubi nową klasę, szkołę, koleżanki. Chciałabym, aby było jak dawniej, ale to chyba niemożliwe.
12-latka
Najpopularniejsze
- Święto, którego chciał Jezus
- Górskie Ochotnicze Pogotowie Ratunkowe
- Tancerka
- 350 lat temu Jezus objawił Swoje Serce
- Płyniemy i płoniemy
- Znamy datę kanonizacji Acutisa i Frassatiego
- Wakacyjny "Mały Gość" już w sprzedaży
- Verso l'alto – zawsze w górę! Im wyżej dotrzemy, tym więcej zobaczymy.
- Gry podwórkowe z piłką
- Najcenniejszy skarb
