wyszukiwanie zaawansowane > WYSZUKIWANIE | 605 | WYNIKÓW
Wielkie rozproszenie
Mam wielki problem ze skupieniem sie podczas nauki, wyłączam telefon, ale zaraz myślę, ze muszę go włączyć, żeby zobaczyć, czy ktoś nie odpisał. Nie mam sposobu na naukę. Dawałam go do innych pokoi i tez zaraz tam po niego wracałam. Nie umiem się skoncentrować i nie mam sposobu, żeby skutecznie sie uczyć i przy okazji nie rozpraszać.
Nastolatka
Bitwa na poduszki
Jadzia wstała z uroczystą miną i podniósłszy palce do góry oświadczyła donośnym głosem: „I biorę Ciebie, Dawidzie, za męża, aby mi było z Tobą dobrze”. O rety, chyba imię Dawid podziałało skutecznie, bo Julia rzuciła w koleżankę poduszką, ta jej oddała i po chwili rozpętała się niesamowita wojna na poduszki. Szczekałam, protestowałam, ostrzegałam, ale dziewczyny zupełnie straciły rozsądek.
Smycz ogranicza
Chociaż babcia wspomina swoje dawne psy, które nigdy nie chodziły na smyczy, wychodziły z podwórka, gdy miały na to ochotę i pomagały pędzącym na przystanek dotrzeć tam na czas. Czyli po prostu goniły z głośnym szczekaniem takie osoby. Dzisiaj to zakazane. Wędrujemy na smyczach. Owszem, moja nowa obroża jest piękna, czerwona, widoczna z daleka. No ale mnie ogranicza. Dlatego tak się ucieszyłem, gdy kilka dni temu Lola i babcia zaprosiły mnie do lasu.
Czas na porządki
Od pewnego czasu coraz bardziej nie chce mi się uczyć. Czuję, że gimnazjum mnie przerasta, a jeszcze dwa lata przede mną. Poza tym tracę swoją kreatywność i większość czasu spędzam na You Tube. Bardzo kocham moich rodziców, ale gdy zwracają mi uwagę, ignoruję ich lub pyskuję. Co mam zrobić, żeby się poprawić?
Gimnazjalistka
Wymyka się nam...
Od pewnego czasu nasza dobra przyjaciółka odsunęła się od nas. Wcześniej czułyśmy, że naprawdę się przyjaźnimy (dużo rozmawiałyśmy, wychodziłyśmy na miasto, spędzałyśmy ze sobą mnóstwo czasu). Ale ostatnio zaczęła uczęszczać
na zajęcia dodatkowe z innymi dziewczynami z naszej klasy (ładnymi, w markowych ciuchach, itp.). Nie spędza z nami czasu, nie mamy wspólnych tematów do rozmów, bardziej przyjaźni się z tamtymi dziewczynami. Wydaje nam się, że również jej zachowanie uległo zmianie: jest złośliwa, dąży do bycia najlepszą. Rozmawiałyśmy z nią, ale ona twierdzi, że nic się nie zmieniło i lubi nas wciąż tak samo, choć podkreśliła, że ma teraz z dziewczynami wiele wspólnych tematów, a posiadanie dużej ilości przyjaciół nie jest złe. My jednak czujemy inaczej. Sądzimy, że wymyka nam się z rąk, a przyjaźń ta była dla nas (i wciąż jest) ważna. Prosimy o radę, bo nie wiemy co robić, aby to przetrwało.
Zmartwione przyjaciółki
