wyszukiwanie zaawansowane > WYSZUKIWANIE | 1190 | WYNIKÓW
Ojciec alkoholik
Ojciec pije coraz bardziej, za nic nie czuje się odpowiedzialny. Mama to wielka bohaterka, ale wszystko kręci się wokół ojca, ona przejęła wszelkie obowiązki i tylko mu ustępuje, nie chce odejść, ma jakieś złudne nadzieje. Ja już dłużej nie wytrzymam, nie wyobrażam sobie szkoły średniej i pobytu w pijackim domu.
Gimnazjalistka
Odosobienie
Nie wyjeżdżałam nigdzie w czasie wakacji, nie miałam kontaktu z koleżankami. Siedziałam przed komputerem lub czytałam książki. Najchętniej nie wychodziłabym z pokoju. W szkole mi dokuczali, bo się dobrze uczę. Złość wyładowywałam na rodzicach, często się z nimi kłóciłam. Dlatego najchętniej nie ruszałabym się nigdzie z mojego pokoju. Wiem, że doradzi mi Pani wizytę u psychologa, ale ja nie pójdę, nie powiem o tym rodzicom za nic. Czy mogę coś zrobić, by się przygotować do wychodzenia do szkoły?
15-latka
Na czarno
Przyjaciółka zmieniła szkołę, ma nowe środowisko, nie ma rzekomo czasu na spotkania. Zostałam sama. W domu rodzice kompletnie się już nie dogadują, mną się nie interesują, nie usłyszałam nigdy zwykłego „kocham cię”. Czarno widzę przyszłość- nie zdam matury, nie będę studiowała, nie dostanę dobrej pracy, nie poznam dobrego chłopaka, nie założę rodziny. Czarno to widzę.
16-latka
Gorzej traktowana
Mam serdecznie dosyć tego, jak jestem w domu traktowana. W domu pełnym krzyków i wzajemnych pretensji. Od najdawniejszych czasów rodzice zawsze stali po stronie siostry. Ja zawsze krytykowana, chociaż nigdy nie sprawiałam kłopotów, szczególnie w nauce. A siostra wręcz przeciwnie. Gdy była młodsza, obgadywała mnie przed rówieśnikami. A niedawno skontaktowała się z moim chłopakiem i tak mu nagadała, że ma mnie szanować, że ja przez niego płaczę, że rozstał się ze mną. Niby dobrze, ale sama miałam to załatwić. Po ciężkich wakacjach zaczyna się ciężki rok w szkole i już źle się czuję, samotna, odrzucona, niedoceniona, niekochana.
Licealistka
Zaślepienie
Denerwuje mnie sama jej obecność. To, że ona ma pracę domową ja nie. Że ona uczy się na przewie, ja staram się w domu. Mówi po sprawdzianie, że był trudny, ja, że łatwy. Ona dostaje 6, a ja 5. Kiedy się uczę, myślę, co ona robi i czy znów dostanie lepszą ocenę ode mnie. Czy znów będzie ode mnie w czymkolwiek innym lepsza. Wiedza przestała mi wchodzić do głowy. Nie jestem w stanie się uczyć. Wariuję. Nie pamiętam jak się uczyłam w gimnazjum! Zawsze byłam od niej lepsza nagle ona uczy się w szkole i jest lepsza ode mnie. Nawet jak nie chcę tak myśleć, to się nie da! Jej obecność doprowadza mnie do szału! Nie wiem co robić. Siedzę w domu po późnym powrocie ze szkoły, nie spotykam się z koleżankami. Nie odprężam się, nie relaksuję.
Nastolatka
