wyszukiwanie zaawansowane > WYSZUKIWANIE | 2450 | WYNIKÓW
Optymistyczne podejście
W gimnazjum koleżanki były dla mnie bardzo niemiłe, sporo wycierpiałam. Stałam się nieufna, rzadko gdziekolwiek wychodziłam, przerwy spędzałam samotnie. Pod koniec III klasy sytuacja się poprawiła. Postanowiłam sobie stanowczo, że w liceum będę odważniejsza, że pójdę na pierwsza spotkanie klas pierwszych, że będę zaczynała rozmowy z koleżankami. Tamten zły czas uważam za zamknięty.
Licealistka
Wymarzona sobota
Lubię czasami udawać drzemkę. Niby układam się beztrosko na boku, wyciągam swoje mocne łapy i śpię. Ale to nie jest do końca prawda. Niby nabieram siły, bo porządny pies zawsze musi być gotowy do obrony swoich bliskich. Lecz ja jednocześnie czuwam. Wyłapuję nastrój rodziny, wychwytuję pojedyncze słowa i natychmiast stoję czujny i zwarty, gdy padają słowa typu: „spacer”, „trzeba jechać”, „wyjdź z psem”.
Samotna w klasie
Mieszkam na wsi i jako jedyna z mojej podstawówki poszłam do gimnazjum w większej miejscowości. To był błąd, bo jestem sama, nie mam drogich gadżetów, ubrań, butów. Nie mogę z powodu dojazdów spędzać z rówieśnikami z klasy czasu, zresztą, chyba by mi tego nawet nie proponowali. Rok szkolny zbliża się do końca, a mi nie jest łatwiej tylko coraz ciężej.
Samotna gimnazjalistka
Tyle nas dzieli
Zaczęłam pisać z o wiele lat starszym chłopakiem z zagranicy. Dogadujemy się świetnie. Rodzice o wszystkim wiedzą, nie mają nic przeciwko. Różnica wieku między moimi rodzicami też jest spora, więc to nie problem. Z tym chłopakiem świetnie się dogadujemy, mamy podobne poglądy, zamiłowania, możemy pisać bez końca. Niedługo on przyjedzie, poznamy się. Ale czasami waham się, czy to ma sens?
Licealistka
