wyszukiwanie zaawansowane > WYSZUKIWANIE | 779 | WYNIKÓW
Nowy obowiązek
Pani wysłała nas na cmentarz, aby podlać świeżo posadzone aksamitki i begonie. Nie mam nic przeciwko, bo do naszego cmentarza można dojść polami, a wracać okrężną drogą, więc wspaniały spacer jest pewny. Niestety, jakoś długo dziewczyny podlewały kwiatki. Potem okazało się, że zatrzymała je znana z kościoła Pani Agnieszka i wskazała na grób pierwszego powojennego dyrektora szkoły.
Najważniejszy
Nie ma dla chrześcijanina znaku ważniejszego od krzyża. On zawsze powinien być z nami. W październikowy poranek 17-letni Ayman Nabil Labie jak zwykle wyszedł z domu. Nie pomyślał nawet, że to będzie jego ostatnia droga do szkoły. Mieszkał w Egipcie, był chrześcijańskim Koptem. Jak większość z nich zgodnie z tradycją na prawym nadgarstku miał wytatuowany znak krzyża, który od dziecka przypominał mu, do Kogo należy.
Znaki dla mnie
Czy Bóg daje ludziom znaki, kiedy chce, byśmy zrozumieli coś ważnego, żebyśmy zrobili coś, czego chce od nas? Byłam na Drodze Krzyżowej, w której uczestniczyła cała szkoła, ponieważ przygotowujemy się do Bierzmowania i udział w Drogach Krzyżowych jest naszym obowiązkiem. Moja mama też w tym uczestniczyła. Z początku wstydziłam się koło niej usiąść. Nie chciałam być
wyśmiana przez dziewczyny z mojej klasy (nigdy nikt mnie nie wyśmiewał, ale i tak jestem przeczulona). Mimo to usiadłam koło niej. Kiedy zaczęła się Droga Krzyżowa w pierwszym rozważaniu usłyszałam „Dlaczego przejmujesz się opinią innych? Czy moja ci nie wystarczy?”. Wydawało mi się jakby On powiedział to do mnie. Czy naprawdę tak było? To tylko jeden przykład z wielu. Bardzo często zdarza mi się myśleć „to znak dla mnie” od niepamiętnych czasów. Czy naprawdę tak jest?
Gimnazjalistka
Samotna w klasie
Mieszkam na wsi i jako jedyna z mojej podstawówki poszłam do gimnazjum w większej miejscowości. To był błąd, bo jestem sama, nie mam drogich gadżetów, ubrań, butów. Nie mogę z powodu dojazdów spędzać z rówieśnikami z klasy czasu, zresztą, chyba by mi tego nawet nie proponowali. Rok szkolny zbliża się do końca, a mi nie jest łatwiej tylko coraz ciężej.
Samotna gimnazjalistka
Niech mnie zostawią w spokoju
Piszę do Was z problemem z koleżankami i od nie dawna także z kolegami. W tym roku zaczęli mi bardzo dokuczać. Popychać niby "przypadkowo", obgadywać, kłócić się przy byle okazji, wytykać błędy w wyglądzie, itp... . Zgłaszam to nauczycielom, pedagogom i mówiłam rodzicom. Niestety, moje starania były na marne. Myślę, że dokuczanie może być związane z tym, że dobrze się uczę i w szkole nie jestem zbytnio chętna do zabaw typu oblewanie się wodą. Nie wiem, co mogę zrobić, żeby oni wreszcie zostawili mnie w spokoju. Przez nich coraz mniej chętnie chodzę do szkoły, chodzę smutna i często płaczę.
Szóstoklasistka
