wyszukiwanie zaawansowane > WYSZUKIWANIE | 766 | WYNIKÓW
Wyciągnąć rękę do zgody
Od przedszkola przyjaźniłam się z nim. Na początku gimnazjum były plotki, ostre słowa, wielka kłótnie i oboje się śmiertelnie obraziliśmy. A tyle nas kiedyś łączyło. Jednak nie tylko mnie to męczy. Widzę, że zerka w moją stronę. Jak to rozwiązać, kogo prosić o pomoc? Będziemy w tej samej klasie w liceum.
15 latka
Czy to zarozumialstwo?
Pisałam na początku roku szkolnego, że bardzo się boję towarzystwa w gimnazjum. Jestem przecież nieśmiała. Ale pracuję nad sobą, jest dobrze, mam koleżanki, nie spędzam samotnie przerw. Tylko czasami się boję, czy wyższa samoocena nie jest zarozumialstwem. Poza tym, bywa, że przerażają mnie osoby wybuchowe, które w złości potrafią nieźle dojechać. Wszelka krytyka bardzo mnie dotyka.
Gimnazjalistka
Scenariusz nasz czy Boży?
Od początku nauki w liceum zwróciłam na niego uwagę, ale oboje jesteśmy nieśmiali, nie spieszyłam się, cieszyłam się, że jest. No i mocno się o niego modliłam. W tym roku matura, rozstanie i co? Czekam, że Pan Bóg zacznie działać. Bo czuję, że to jest ten właściwy, że on o mnie myśli. Co mam robić?
Maturzystka
Niepotrzebne obawy
Miałam dobrego kolegę, ale zaczął mi się podobać, ja mu też. Wreszcie poprosił mnie o chodzenie. Miałam wiele wątpliwości, ale zgodziłam się. Od początku było źle, ciągle kłótnie, on się obrażał, mówił, że ja go chyba nie lubię, a mnie wszystko drażniło. Poprosiłam o kilka dni przerwy, on znowu obrażony. Nie chcę z nim chodzić, ale jak to rozwiązać? Tak bym chciała cofnąć czas. Strasznie cierpię z powodu tego, co się stało.
Zmartwiona
