wyszukiwanie zaawansowane > WYSZUKIWANIE | 1098 | WYNIKÓW
Nie zawłaszczaj
Nie mam żadnych przyjaciół, chociaż bardzo bym chciała mieć. Co prawda trzymam się z trzema dziewczynami, ale one mają swój świat, swoje tajemnice. Chciałabym mieć jedną przyjaciółkę od serca. Kiedyś taką miałam, ale ona niestety zaczęła być modna, zaczęła przeklinać i przestała się trochę uczyć, a ja jako jedna z nielicznych w klasie uczę się. Po feriach dochodzi do nas dziewczyna, która miała sporo zagrożeń. Chcę się z nią zaprzyjaźnić, ale może ona z tamtej szkoły przyjaciółki? Chcę, żebyśmy były tylko we dwie. Będziemy razem siedziały. Mama mi ją odradza, wkurzyłam się, ostatnio często się złoszczę.
7-klasistka
Problemy "Żyrafy"
Mam 170,5 cm wzrostu. Już teraz jestem wyższa od 95% moich rówieśniczek, przewyższam ciocie, babcie, nauczycielki i mamę. Wiem, że wszystkie modelki są wysokie i zgrabne, ale ja źle się czuję z moim wzrostem. Nie ma dnia - dosłownie, żebym nie myślała o wzroście i nie porównywała się ze wszystkimi spotkanymi dziewczynami. Do tego duża stopa, więc co kiedyś z obcasami? Nie akceptuję swojego wzrostu i źle mi z nim.
Żyrafa, lat 14
Polubić swoją szkołę
Żałuję wyboru mojego technikum. Kierunek kłóci się z moimi zainteresowaniami. Ilość materiału jest przytłaczająca i właściwie nie robię nic oprócz chodzenia do szkoły, nieudolnych prób nauki i spania. Nie znoszę zawodu, do którego ta szkoła ma mnie przygotować. Nienawidzę tego kierunku. Myślałam o tym, żeby przepisać się do liceum, ale musiałabym nadrabiać pół roku, poza tym mam ciężki charakter i myślę ze po prostu bym się nie zaaklimatyzowała. Lubię moją klasę. Cale życie marzyłam żeby robić coś związanego z muzyką, ale przez własną głupotę i strach nie poszłam nawet do szkoły muzycznej. Został mi wokal, ale jestem strasznie nieśmiała i nie lubię wystąpień publicznych.
17-latka
Czy to problem nieśmiałości?
Poznałam kolegę z innej szkoły, więc nie widujemy się często. Ostatnio podeszłam do niego z koleżanką i zaczęliśmy rozmawiać, ale on tak jakby mówił tylko do tej koleżanki. Jak ja coś mówiłam, to patrzył się w podłogę i raz zerknąłem na ułamek sekundy. Później po jakichś 30 minutach już normalnie że mną rozmawiał, znaczy patrzył się trochę w oczy nie spuszczał wzroku tak bardzo.
Nastolatka
