wyszukiwanie zaawansowane > WYSZUKIWANIE | 6991 | WYNIKÓW
Pomylenie pojęć
Dwa tygodnie temu przyjaciółka wyznała mi miłość. Nie byłam zdziwiona, bo od jakiegoś czasu dawała mi znaki. Jednak ja nie czułam nic większego do niej, a jest pewien chłopak, którego bardzo lubię. Powiedziałam, że muszę się nad tym zastanowić. Po kilku dniach powiedziałam, że nie mogę zapomnieć o tym chłopaku i że mam nadzieję, że to zrozumie. Powiedziała, że się tego spodziewała. Starałyśmy się unikać tego tematu, ale ona zaczęła do niego wracać. Mówi, że nie może o tym zapomnieć, że jest zazdrosna i że płacze z tego powodu. Nie wiem co mam robić.
Zagubiona
Paraliżujący lęk
Nasza bardzo ceniona polonistka jest pewna siebie, czasem żartobliwa, ale zarazem niezwykle ironiczna, często patrzy na nas z góry - na klasówkach śmieje się, jak gdyby dając nam do zrozumienia, że nic ciekawego i mądrego nie napiszemy. Zauważyłam też, że do niektórych odnosi się źle. Bywa wówczas arogancka. Ceni ludzi, którzy są pewni siebie, lubią dyskutować. Boję się cokolwiek mówić na lekcjach, zgłaszać się, każda odpowiedź wiąże się ze stresem. Ja nigdy nie byłam z tych, którzy się wymądrzają na lekcjach, wolę prace pisemne, nie lubię się odzywać, bardzo wstydzę się opinii ludzi w klasie i pani przede wszystkim. Bardzo mnie to dręczy…
Licealistka
Sprawiedliwa ocena
Pod koniec roku szkolnego nie byłam pewna oceny z wuefu. Przez cały rok bardzo się starałam, zawsze miałam strój, ćwiczyłam lub grałam najlepiej jak mogłam. Nie jestem mistrzem sportu, przeżywałam chwile upokorzenia, gdy podczas wybierania drużyn czekałam najczęściej do końca. Nauczycielka doceniła moje chęci, dała mi 5. Wtedy koleżanka w szatni zaraz mi powiedziała, że to niesprawiedliwe, że ona też powinna mieć 5, bo jest ode mnie lepsza. A ona lekceważyła mecze, ćwiczenia. Jeszcze na początku wakacji o mnie plotkowała. Mówi, że jestem gruba, a ja mam tylko taką masywną budowę, kilogramy w porządku. Jest mi przykro.
12-latka
Niech mnie zostawią w spokoju
Piszę do Was z problemem z koleżankami i od nie dawna także z kolegami. W tym roku zaczęli mi bardzo dokuczać. Popychać niby "przypadkowo", obgadywać, kłócić się przy byle okazji, wytykać błędy w wyglądzie, itp... . Zgłaszam to nauczycielom, pedagogom i mówiłam rodzicom. Niestety, moje starania były na marne. Myślę, że dokuczanie może być związane z tym, że dobrze się uczę i w szkole nie jestem zbytnio chętna do zabaw typu oblewanie się wodą. Nie wiem, co mogę zrobić, żeby oni wreszcie zostawili mnie w spokoju. Przez nich coraz mniej chętnie chodzę do szkoły, chodzę smutna i często płaczę.
Szóstoklasistka
Wszystko na mnie
Wszystko, co komuś się nie uda, jest na mnie. Ktoś w mojej rodzinie nie dokręci czegoś, czy coś się stanie, to niby moją wina. Gdy wróciłam z kolonii, to mój brat twierdzi, że żałuje, że przyjechałam. Słyszę czasami jak brat i mama rozmawiają o tym, że jestem zła i niedobra. Mam ochotę czasami uciec i nie słuchać tego. Wiele razy mówiłam moim rodzicom, że się źle z tym czuję, ale oni się ze mnie śmiali. Gdy się źle czuję, to muszę iść do szkoły, bo uważają że kłamię. Nie wiem, co ja takiego mam, że jestem gorsza.
13-latka
Najpopularniejsze
- Jest nowa książka Franka fałszerza
- Lekcja Jezusa
- Jesteś ważny!
- Posłuchajcie piosenki roratniej
- Kłamstwo ma krótkie nogi
- Fałszerstwa doskonałe. „Księga fałszerstw Franka fałszerza” dostępna jest w przedsprzedaży z autografem autora
- Fałszerstwa doskonałe. „Księga fałszerstw Franka fałszerza” dostępna jest w przedsprzedaży z autografem autora
- Uratowałeś mi życie
- Roraty 2025: Z papieżem Leonem czekamy na Jezusa
- Różne pożegnania
