Dziecinni chłopcy

To jest najbardziej prymitywny i nieporadny sposób podrywania. Dawniej ciągnęli za warkocze, teraz popychają i biją. Należy spojrzeć ze dziwieniem i zapytać, czy chcą coś zakomunikować.
Powiedz spokojnie i stanowczo, że nie życzysz sobie takich zachowań, że czas, by dojrzeli i nauczyli się rozmawiać z dziewczynami.
Jeśli macie dobrą wychowawczynię lub nauczyciela WDŻ lub z religii, to powiedzcie o tej chłopięcej dziecinadzie i nieporadności.
Jeśli nie macie do nikogo zaufania, to bez chichcotów, wrzasków, siłą powagi uczcie ich szacunku. Wiele razy widziałam, jak dzieczyny prowokują, oburzają się, ale to się czuje, że w sumie są zadowolone. Tu
trzeba być konsekwentym! Nie śmiać się, ale próbować normalnie się do nich odzywać, uczyć normalnych zachowań, zwracać uwagę spokojnie i wciąż od nowa, tłumaczyć, że to nie jest śmieszne, że jest głupie. Chłopcy pewnie uważają, że są dowcipni z tymi niby żartami. Oni nie radzą sobie z własnymi emocjami. Są Wami zainteresowani, ale nie wiedzą, co z tym zrobić. Mogą to poruszyć rodzice dziewczyn na wywiadówce i wtedy nauczyciel będzie się musiał tym zająć.
Musicie szukać wyjścia z sytuacji. Jeśli są dziewczyny, którym nie dokuczają, to zastanówcie się, dlaczego tak jest.