Czy to nerwica?

To nowy typ dzieci, niezwykle rozpieszczonych, które są przyzwyczajone, że wszyscy im służą, że oni są w centrum. Czas nauki w szkole ma być też czasem nauki bycia w grupie, znoszenia porażek. Pomagając koledze, znowu go utwierdzałaś, że jest w centrum, jesteś mu potrzebna do słuchania, traktuje Cię przedmiotowo. Szkoda, że nie nauczono go, że są granice w wybuchach złości. Nie wolno tolerować bicia, szarpania z koleżankami. Gdy się pojawią wybuchy, zostaw go, powiedz, że to jest obrzydliwe i trudno się do niego przekonać po takim zachowaniu. Podejrzewam, że powoli nauczy się hamować swoje emocje, ale nie osiągniesz tego nieustannie wybaczając i rozczulając się nad nim. Ciekawe, jakie bywają konsekwencje jego złych zachowań. W rozmowie pokazuj sytuacje odwrotne, ucz go wczuwać się w sytuacje innych, czyli ucz go empatii- współodczuwania z kimś.