Sanktuarium stara się o status Pomnika Historii

Sanktuarium maryjne w Gietrzwałdzie rozpoczęło starania o uzyskanie statusu Pomnika Historii. Wniosek został już pozytywnie zaopiniowany przez warmińsko-mazurskiego konserwatora zabytków i przesłany do Ministerstwa Kultury i Dziedzictwa Narodowego.

W ocenie konserwatora zabytków gietrzwałdzki kościół wraz z kapliczką spełniają kryteria niezbędne do objęcia ich tą szczególną formą ochrony.

„Sanktuarium, które jako jedyne w kraju jest oficjalnie uznane przez Kościół rzymskokatolicki za miejsce objawień Matki Boskiej, od niemal 150 lat nieprzerwanie stanowi miejsce kultu maryjnego i cel licznych pielgrzymek, zostało utrwalone w świadomości społecznej i stanowi źródło inspiracji dla przyszłych pokoleń" - napisał warmińsko-mazurski konserwator zabytków.

Według niego te okoliczności łącznie z bardzo wysokimi wartościami artystycznymi, historycznymi i naukowymi nadają gietrzwałdzkiemu sanktuarium znaczenie ponadregionalne dla polskiego dziedzictwa kulturalnego. Dlatego zwrócił się do ministerstwa z prośbą o dalsze procedowanie wniosku i jego pozytywne rozpatrzenie.

Pomnik Historii to jedna z pięciu form ochrony opisana w ustawie o ochronie zabytków i opiece nad zabytkami. Jest zarezerwowana dla zabytków nieruchomych o wyjątkowym znaczeniu dla dziedzictwa kulturowego Polski.

Decyzję o nadaniu zabytkowi statusu Pomnika Historii podejmuje prezydent RP na wniosek ministra kultury i dziedzictwa narodowego, po pozytywnym zaopiniowaniu przez Radę Ochrony Zabytków. Narodowy Instytut Dziedzictwa odpowiada za prowadzenie procedury oraz kwestie merytoryczne związane z uznaniem danego obiektu za Pomnik Historii.

Obecnie na liście Pomników Historii są 133 obiekty, w tym siedem z woj. warmińsko-mazurskiego: zespół katedralny we Fromborku, Pole Bitwy pod Grunwaldem, Kanał Elbląski, zamek biskupów warmińskich w Lidzbarku Warmińskim, zamek kapituły warmińskiej w Olsztynie, Sanktuarium Matki Pokoju w Stoczku Klasztornym i sanktuarium pielgrzymkowe w Świętej Lipce.

Objawienia w Gietrzwałdzie są jednymi z 12 objawień maryjnych na świecie uznanych przez Watykan. Miały miejsce od 27 czerwca do 16 września 1877 r. Głównymi wizjonerkami były 13-letnia Justyna Szafryńska i 12-letnia Barbara Samulowska. Według relacji wizjonerek Matka Boża przemówiła do nich po polsku; wzywała do pokuty i nawrócenia, głębokiej przemiany życia, zachowania trzeźwości i codziennej modlitwy różańcowej, podkreślała wagę życia sakramentalnego, zwłaszcza uczestnictwa we mszy.

W ocenie historyków objawienia gietrzwałdzkie miały duży wpływ na życie religijne i narodowe. Zaowocowały przebudzeniem świadomości narodowej u warmińskiej ludności polskiej poddawanej wówczas silnej germanizacji i odrodzeniem się poczucia jedności z Polakami mieszkającymi w innych zaborach. Gietrzwałd dał także impuls do powstania ruchu polskiego na Warmii.