Moim problemem jest zbytnia wrażliwość. Staram się nie mieć żadnych konfliktów z przyjaciółmi, nie lubię przemocy. Dlatego tak mi wstyd, że niedawno straciłem panowanie nad sobą i poszarpałem się z kolegą. Teraz normalnie rozmawiamy, ale bardzo mi źle ze świadomością, że nie zapanowałem nad agresją, że rzuciłem się na niego. Jak to ostatecznie zakończyć? Jak być odważnym? Gimnazjalista
Z moją dobrą koleżanką dzieje się coś dziwnego. W zeszycie rysuje dziwne obrazki, boli ją, gdy się modli, zawiesza się jej wzrok. Twierdzi, że potrafi czytać w myślach. Nasz dyrektor niewiele nam pomógł w tej sprawie. A mnie dręczy pytanie, czy ona nie jest czasem opętana i czy to możliwe, że czyta w myślach? 13 latka
Utraciłem wiarę. Nie wierzę w nic- ani w Boga, w Pana Jezusa, w świętość Biblii. Minęło już kilka miesięcy, próbowałem wyjaśnić rodzicom, że nie będę chodził do kościoła, ale tylko ich rozśmieszyłem. Mowy nie ma o takiej opcji w mojej rodzinie. Uważam, że moja obecność na mszy jest bez sensu. 14-latek
Moja mama nie chce mnie wypuszczać z domu. Droga do szkoły, powrót, lekcje, a jeśli wyjść to tylko z mamą. Koleżanki wychodzą, śmieją się, a ja? Czasami jest piękna pogoda, a ja w domu! Jak przekonać mamę? 11-latka
Byłam chora i zapytałam, czy ktoś mi podrzuci zeszyty, bo wnet miałam już iść do szkoły. I co? Cisza, żadnego odzewu. Po raz kolejny sprawdziło się przysłowie, że prawdziwych przyjaciół poznajemy w biedzie. Jest mi przykro, zawiodłam się na koleżankach. 12-nastolatka
Jest nas troje i ciągle się kłócimy. Już nie potrafimy normalnie rozmawiać. Każdy na każdym się wyżywa. Rodzice przestali reagować. Powiedzieli, że sami mamy tę sprawę załatwić. Ja bym chciała, ale brat i siostra każdego dnia zaczynają nową kłótnię, więc trudno nie dać się wciągnąć. Średnia siostra
Moja sporo młodsza siostra ciągle mnie prowokuje, dokucza, a gdy już mnie wyprowadzi z równowagi, to w krzyk i biegnie po pomoc do rodziców. A oni nas nie chcą wysłuchać, każą mi ustąpić jako starszej, z czego mała sobie kpi, bo wie, że zawsze tak jest. Ona czuje się bezkarna, a ja bezradna. Starsza siostra
Jestem bardzo nieśmiała. Trudno mi zabierać głos, chłopcy mnie onieśmielają. Ale jednocześnie inni odbierają mnie jako wyluzowaną, bo się dużo śmieję. Dowiedziałam się, że kilka osób uznało mnie za zarozumiałą, uważającą się za lepszą. A ja milczę z nieśmiałości. No i co mam teraz robić? Zdumiona
Nie mam ochoty iść na klasową Wigilię. W tamtym roku było bardzo fajnie, ale im więcej myślę o piątku, tym mniej chcę pójść. Denerwuje mnie, że cały rok się nie znosimy i nagle jest wszystko super fajnie. Mam wrażenie, że nawet wtedy wszyscy są fałszywi. Nie uznaję czegoś takiego jak dzielenie się opłatkiem, w mojej rodzinie tego nie ma. Nie rozumiem, dlaczego koleżanki namawiają, abym przyszła, przecież to zwykłe spotkanie. Nastolatka
Przyjaźnie się z koleżanką, ale inna dziewczyna ciągle się naprzykrza. Poza tym to jej nie potrafimy odmawiać! A jak już jej powiem NIE to ona: „No wiesz co, dzięki.” Twierdzi, że jestem dla niej jak siostra, że chce się ze mną przyjaźnić, ale ciągle mnie krytykuje. Mamy jej dosyć! Wszystko chce z nami robić, a jak my nie chcemy, to się obraża. I ciągle ma do mnie pretensje, że się nie chcę z nią przyjaźnić. A przecież wygadywała wszystkie moje sekrety i obgaduje mnie. Co mamy robić? 12-latki