wyszukiwanie proste > WYSZUKIWANIE | 2736 | WYNIKÓW
Kontrast dwóch światów
Pracuję w kilku drużynach harcerskich. Zorganizowaliśmy z drużyną imprezy na ogromną skalę, wzbudzając podziw dorosłych. Harcerstwo jest chyba najlepsza rzeczą, która mnie w życiu spotkała. No i oczywiście dziewczyny - z którymi można chodzić 40km dziennie, z którymi można poświęcać czas na wychowanie następnego pokolenia, nie dostając w zamian złamanego grosza, śpiewać przez całą noc, które nie mają żadnego problemu z tym, że się nie pomalują, że śpią w śpiworze na ziemi, że nie ma co jeść przez dwa dni, które mają do siebie olbrzymi szacunek a mimo to (dla wielu jest to paradoksalne) wygłupiają się z chłopakami cały dzień, albo że w ciągu całego tygodniu jako komenda zlotu śpimy niecałe 12 godzin i kiedy już nikt nie kontaktuje z rzeczywistością wciąż potrafimy się śmiać
17-latek
Jak ją rozumieć?
Starałem się o dziewczynę, ale mnie odrzucała zdecydowanie, więc pomyślałem, że trudno. No to ona nagle do mnie pisze na gadu, że wpadnie po zadania i była taka miła, radosna, że brak słów. Na drugi dzień w szkole- milcząca i obca. Ale wieczorem wesoło zagaduje na gadu. Jak to rozumieć?
Gimnazjalista
Praca nad sobą
Ostatnio jestem jakoś wewnętrznie szczęśliwa. Wczoraj chyba wcale nie zwracałam uwagi na to, czy ktoś mnie obgaduje. To już był mój pierwszy krok. Dzisiaj tak samo. Robię coraz większe kroki! Myślałam po prostu o przyjemnych rzeczach ( np. o słodyczach ). Mama mówi, że się za mnie modli. To dobrze. Ja też postaram się za nią modlić. I czuję też, że modlitwa daje mi wielką siłę. A czy to nie jest źle, że się tak chwalę?
12-latka
Błahostka
Dzisiaj okazało się, że wygrałam pewien rejonowy konkurs. Nauczyciele, rodzice, klasa i przyjaciółki są tym faktem zachwyceni. Chyba jeszcze nigdy tyle osób nie powiedziało mi, że są ze mnie dumni. To bardzo miłe zostać docenionym. Powinnam być z siebie dumna, ale nie jestem. Po prostu zawsze chwaliłam się w swoimi osiągnięciami, byłam z nich dumna, a teraz mam wrażenie, że ten konkurs był błahostką. Nie wiem dlaczego tak jest. Może Pani wie? Może ta myśl, że wygrałam jeszcze do mnie nie dotarła, choć szczerze w to wątpię.
Gimnazjalistka
Zniszczona pasja?
Mój trener ( a zarazem mój wychowawca ) powiedział tacie, że się nie uczę. Mam piątki, czwórki, czasem jakąś trójkę . Zdarzyły się dwie jedynki. Tata wtedy bardzo się zdenerwował i zabronił mi treningów z siatkówki na 2 tygodnie . Jeżeli nie poprawię wyników w nauce , to powiedział, że ,,mogę się pożegnać z siatkówką na zawsze''. Ten sport jest moją pasją. Od tej sytuacji minął już tydzień. Przestałam dostawać oceny dostateczne. Tacie się to dalej nie podoba . Ostatnio gdy graliśmy w siatkówkę na wf , to przestało mi to sprawiać przyjemność. Brak treningów spowodował chwilowy brak umiejętności. Byłam
załamana. Czuję, że tata zepsuł moją pasję.
13-latka
Najpopularniejsze
- Patron wszystkich księży
- "Obejmując z woli Narodu urząd Prezydenta"
- Pan Jezus jest hojny w dawaniu
- W środę Msza w intencji ojczyzny
- Odwagi, nie bójcie się!
- Czas na to, by porozmawiać z Bogiem
- Adam Bocheński i jego prace
- Młody artysta stworzył portrety wszystkich papieży
- 9-latek uratował tonącego chłopca
- Czuwa nad waszym bezpieczeństwem w górach
