wyszukiwanie proste > WYSZUKIWANIE | 3730 | WYNIKÓW
Marzenia czy rozsądek?
Jestem w drugiej klasie gimnazjum, więc powoli czas na to, by zastanowić się nad tym, co chciałabym dalej w życiu robić. Jednak to, co
rzeczywiście chciałabym w życiu osiągnąć a to co powinnam, bardzo się różni. Chciałabym zostać policjantką lub nauczycielką biologii, ale moi rodzice uważają, że to praca bez przyszłości, a w policji daleko nie zajdę. Proponują medycynę. Gdybym zrobiła dodatkowo specjalizację, miałabym duże szanse dostania pracy, a jeśli nie, zawsze mogę otworzyć własny gabinet. Tak przynajmniej rozumują moi rodzice i ja. Tylko aż tak bardzo mnie nie ciągnie na medycynę. Jednak z drugiej strony chciałbym spełnić oczekiwania rodziców i być jako najmłodsza z rodzeństwa dumą rodziny. Nie chciałabym by wypominali mi (tak jak mojemu rodzeństwu) że źle wybrałam. Więc co wybrać? To co podpowiada serce czy to co podpowiada rozum? Zazwyczaj kieruje się rozumem.
15-latka
Przełamać nieśmiałość
Mam wielkie problemy z wyrażeniem swojego zdania. Ktoś coś mówi, ja myślę inaczej i – niestety- milczę. Czasami nawet potakuję, uśmiecham się, że niby ja też tak myślę, a to nieprawda. Koleżanki uważają, że przesadzam, że jestem wesoła, normalna, ale ja wiem, co mnie gnębi. To tchórzostwo, by się komuś postawić, sprzeciwić.
16-latka
Spełnione marzenia
Parę miesięcy temu pisałam spanikowana, ze nigdy nie znajdę sobie chłopaka, że nigdy nie znajdę kogoś, kto by mnie pokochał. Bałam się, ze czeka mnie życie w samotności. Miałam żal do Boga, ze mimo tego, że widzi, jak bardzo potrzebuję uczuć, jak bardzo chciałabym po prostu należeć do kogoś- bo tylko wtedy czuję się szczęśliwa, mimo tego ze On doskonale o tym wie, z jakiegoś powodu "zsyła mnie na emocjonalne pustkowie", gdzie czuję się tak źle. Próbowałam zając sie hobby, robić coś interesującego- i zajmowało mnie to, ale mimo wszystko nie zdołało zagłuszyć tego, ze bardzo potrzebuję miłości. Potem pojawił się on...
17-latka
Różne charaktery
Mam dwie kuzynki, które są młodsze ode mnie. Od pewnego czasu raczej się nie widzimy. Jakiś czas temu jedna z nich zaczęła wstawiać na portal społecznościowy obraźliwe, a zarazem nie jej zdjęcia, co jest łamaniem regulaminu. Próbowałam jej grzecznie zwrócić uwagę. Wówczas ona i jej koleżanki zaczęły mnie obrażać i wyzywać od najgorszych. Wiem, że są z nią spore problemy, rodzina nie daje rady. Nie chcę się z nią kłócić, ani blokować jej konta, bo i tak nic z tego nie wyniknie. Jednak żal mi jej siostry, która jest jej przeciwieństwem i aż serce mi się kraje, jak ta starsza kuzynka odnosi się do niej!
Zmartwiona kuzynka
Najpopularniejsze
- Ruszyła kolejna edycja Wigilijnego Dzieła Pomocy Dzieciom
- Morskie oko zamarzło
- Panie, nie jestem godzien
- Załącznik #9514778
- Posłuchajcie piosenki roratniej
- Kopalnia soli " Kłodawa "
- Już jest adwentowy "Mały Gość"
- Ulubione filmy papieża
- Jest nowa książka Franka fałszerza
- Są najdłużej żyjącym małżeństwem na świecie
