wyszukiwanie proste > WYSZUKIWANIE | 290 | WYNIKÓW
Utrata przyjaciółki
Miałem przyjaciółkę. Znaliśmy się od przedszkola i zawsze rozmawialiśmy ze sobą o wszystkim. Teraz, gdy jesteśmy w 6 klasie wszystko się zmieniło, woli rozmawiać z innymi kolegami i koleżankami. Jest mi z tego powodu bardzo przykro, bo wydawało mi się, że to będzie prawdziwa przyjaźń. Nie umiem już wytrzymać z myślą, że straciłem tak bliską mi osobę.
Opuszczony
Sprawdź iskrę
Znam go od przedszkola. Kiedyś był we mnie zakochany. W gimnazjum trafiliśmy do jednej klasy i mieliśmy dobre relacje. W trzeciej klasie gimnazjum zbliżyliśmy się do siebie - jak przyjaciele. Możemy przegadać długie godziny pisząc do siebie, dokuczamy sobie, śmiejemy się. Tylko cała klasa sądzi, że jesteśmy parą.Chyba zaczynam coś do niego czuć. Nie wiem, gdzie jest ta granica miedzy przyjaźnią a zakochaniem.
Już licealistka
Szatan codziennie szuka w nas słabego punktu.
Kiedy piszę do Was, tuż za naszą wschodnią granicą od dwóch tygodni trwa wojna. Gdyby ktoś powiedział to miesiąc temu, nikt by nie uwierzył, że spokojny kraj, gdzie ludzie chodzili do pracy, na zakupy, dzieci do szkoły, do przedszkola, na place zabaw, w ciągu kilku dni zamieni się w gruzowisko, że życie bezsensownie stracą tysiące Ukraińców. Że na ulicach zamiast samochodów pojawią się czołgi, na niebie złowrogie samoloty, że miasta otoczą wyrzutnie śmiercionośnych rakiet.
Trudne trójki
Do mojej przyjaciółki przyczepiła się bardzo męcząca koleżanka, która mnie chyba nie lubi i próbuje nas rozłączyć. Wszędzie za nami chodzi, nie możemy pogadać, a do tego ciągle zaprasza moją przyjaciółkę na noc. A ona tego nie chce. Jesteśmy już zmęczone tą sytuacja. Po lekcjach obie mamy sporo zajęć, nie mieszkamy zbyt blisko siebie, więc nasz wspólny czas to szkoła. Przyjaźnimy się od przedszkola i nie zamierzamy tego zmieniać lub zakończyć. Nachalna koleżanka zatruwa nam życie.
11-latka
Nie tędy droga
Moim najlepszym przyjacielem jest chłopak, z którym znam się od przedszkola. Bardzo dobrze się dogadujemy. Zawsze mogliśmy sobie nawzajem zaufać. W 6 klasie zdałam sobie sprawę, że jest dla mnie bardzo ważny i bardzo go lubię. Teraz już się nie widujemy codziennie, bo poszliśmy do innych gimnazjów. Przyjaciółka poradziła mi, żebym się z nim spotkała i powiedziała mu, co do niego czuję. Bardzo chciałabym to zrobić, ale boję się jego reakcji i odpowiedzi. Czy to jest dobry pomysł?
14-latka
...Dziękuję za wszystko w imieniu też innych" w: Obuchem w głowę czyli nasze spotkanie z Matką Teresą