wyszukiwanie proste > WYSZUKIWANIE | 20419 | WYNIKÓW
To jest okropne
Moja koleżanka mówi że już nie wierzy w Boga. Jeśli z nią rozmawiam, w ogóle mnie nie słucha. Martwię się o nią, bo jeszcze wpadła w taką bandę, która opuszcza lekcje i nie chodzi do kościoła, opuściła się w nauce. Mało osób z klasy z nią się koleguje. To okropne. Mówi, że życie jest bezsensowne. A kilka miesięcy temu uważała inaczej. Co mam robić ?
12 latka
Powrót z oazy
Niezbyt chętnie wyjechałam na oazę. Wiele osób mnie namawiało, ale ja nie byłam do tego przekonana. A teraz nie mogę dojść do siebie po wszystkim, co tam przeżyłam. Słyszałam wiele entuzjastycznych relacji, ale nie podejrzewałam, że poznam tylu tak wspaniałych ludzi, że przeżyję tyle pięknych chwil. Po powrocie nie potrafię dojść do siebie i bardzo tęsknię do ludzi, do atmosfery, do wszystkiego. Łzy same lecą.
Oazowiczka
Kłopoty innej
W klasie brakuje mi koleżanek. Jesteśmy bowiem tak różne. One żyją głównie obgadywaniem, śmieją się z tematów, które mnie nie śmieszą. Aby się z nimi zakolegować, musiałabym być jak one, a mnie od plotek odrzuca. Na oazie dobrze się dogaduję, mam o kilka lat starszą dobrą koleżankę, możemy rozmawiać godzinami. Już nie wiem, czy upodobnić do dziewczyn w klasie i jak się ośmielić na spotkaniach oazowych.
Gimnazjalistka
Trwamy w przyjaźni
Bardzo się lubimy, wszyscy uważają, że pasujemy do siebie. Ale ustaliliśmy, że trwamy w przyjaźni, a coś więcej zostawiamy na później. Powiemy wszystkim, że jesteśmy parą. Oboje jesteśmy bardzo zajęci, dojeżdżamy do szkoły, w soboty zajęcia dodatkowe. Niedziele zostawiamy dla rodziny. Nie opowiadamy o tym nikomu, bo nikt tego nie rozumie. Ale jeśli jesteśmy dla siebie stworzeni, to przecież będziemy razem. Czy dobrze myślimy?
Gimnazjalistka
Siedzę, milczę, patrzę...
Mam siostrę i przyjaciółkę z którymi cały czas gdzieś jeździmy. Spotykamy się z koleżankami i kolegami. Moja siostra i moja przyjaciółka mają chłopaków. Gdy koleżanka nie miała, zawsze siedziałyśmy razem i czułam się normalnie, a gdy już się z nim związała, ja siedzę sama i do nikogo się nie odzywam i tylko się na nich wszystkich patrzę. Co mam zrobić, żebym była śmielsza.
Gimnazjalistka
Media społecznościowe jak hazard
Z raportu Państwowego Instytutu Badawczego NASK z 2020 r. wynika, że w dni powszednie nastolatki spędzają w sieci średnio niemal 5 godzin dziennie, a w weekendy ponad 6 godzin. 11 proc. młodych ludzi deklaruje, że jest aktywna w internecie przez ponad 8 godzin każdego dnia, 17 proc. z nich korzysta intensywnie z sieci po godzinie 22. Statystyki te mogą być jednak znacznie wyższe w okresie wakacyjnym.
Cyberbezpieczenstwo. Quiz 1
Drodzy Czytelnicy,
w ramach cyklu edukacyjnego „Cyberbezpieczeństwo”, realizowanego razem z LINK 4 opublikowaliśmy artykuł pt. „Pułapki wirtualnego świata” (wydanie MGN 4/2024 r.). Proponujemy quiz związany z tą publikacją. Quiz dostępny jest wyłącznie dla osób zalogowanych, a logować się można zarówno przez konto na wiara.pl, jak i konta na portalach społecznościowych (Facebook, Google+). Wśród osób, które prawidłowo odpowiedzą na wszystkie pytania, rozlosujemy nagrody.
Życzymy dobrej zabawy!
Nic na siłę
Mam kilka koleżanek, z którymi miałam kiedyś bliski kontakt, ale nasze drogi się zupełnie rozeszły, nie mamy już o czym rozmawiać. Mam wyrzuty sumienia, że powinnam się z nimi zobaczyć przez wakacje, ale szczerze powiedziawszy ciężko mi się do tego zebrać. Nie jestem zbyt towarzyską osobą, lubię spotykać się z bliskimi mi ludźmi, przyjaciółkami, a spotkania tylko na 'plotki' trochę mnie męczą. Czy powinnam czekać tylko na przypadkowe spotkania?
Licealistka
Odważni w pisaniu
Jestem zmęczona zachowaniem jednego z kolegów. To on zaczął do mnie pisać, prawić mi komplementy, ale potem w szkole udawał, że nic nie było. Gdy już ochłonęłam, zapominałam, to on znowu pisał i to tak, jakbyśmy byli parą. Robiłam sobie nadzieję, że coś się zacznie, a on wtedy szybko się wycofywał, robił zdziwioną minę, gdy w szkole chciałam ujawnić nasz kontakt. Chyba sobie odpuszczę marzenia z nim związane.
15-latka
Rodzice jak worek treningowy
Sama się na siebie złoszczę, że wyżywam się na rodzicach. Wiem, że to ja mam problem. Jestem po cichu i w tajemnicy zauroczona w koledze z treningów. Teraz są wakacje, nie widuję go, więc stałam się bardziej nerwowa i wybuchowa. Sama obecność rodziców mnie drażni, a gdy dopytują, to wybucham. Skąd we mnie tyle złości? Żeby było jeszcze dziwniej, to moi rodzice specjalnie się tym zachowaniem nie przejmują.
15-latka
Najpopularniejsze
- Papież Leon wzywa do modlitwy różańcowej
- Grupki w szkole
- Aniele Boży, Stróżu mój, Ty zawsze przy mnie stój!
- Spadające gwiazdy
- Jak zwierzęta witały Pana Jezusa
- Stań się jak dziecko
- Opowieść o świętym synu, Karolu Acutisie
- Frassati: życie bez wiary to nie życie
- Już jest październikowy "Mały Gość"
- Car na rowerze do Rzymu
