wyszukiwanie proste > WYSZUKIWANIE | 1097 | WYNIKÓW
Nikt się nie odwrócił
Zmieniłam gimnazjum i nie poradziłam sobie z wyższym poziomem nauczania w obecnej szkole. W związku z tym całkiem przestałam się uczyć, a do tego wagarować. Przestałam też mówić moim rodzicom o problemach. Brakuje mi z ich strony zrozumienia i bliskości, a także zaufania (akurat temu się nie dziwię). Starsze rodzeństwo ma swoje problemy i swoje życie. Wcześniej miałam u nauczycieli opinię grzecznej, wiecznie uśmiechniętej uczennicy z wieloma talentami i pasjami, lecz teraz zostałam uznana za dziewczynę, która się obija, nic nie robi i ucieka z lekcji. Okazało się, że na chwilę obecną będę mieć poprawkę z polskiego. Na szczęście po rozmowie z tatą pani powiedziała, że da mi ostatnią szansę. Załamałam się. Przestałam mieć na cokolwiek ochotę. Nagle też okazało się, że liceum muzyczne, do którego chciałam zdawać, nie ma w tym roku naboru. Moje marzenia właśnie legły w gruzach, a to co kocham i co chciałabym robić jest teraz nie do osiągnięcia. Wciąż zadaję sobie te same pytania: Dlaczego Bóg dając mi taki talent nie chce bym go rozwijała? Dlaczego wszyscy nagle się ode mnie odwrócili? Nawet Bóg. Jestem bardzo nieszczęśliwa. Nic mi się nie udaje
15-latka
Dobre relacje w rodzinie
Nie mam przykładu, jak ma wyglądać zdrowa relacja z rodzicami. Nie wiem, jak naprawić nasze życie rodzinne. Chociaż nasi rodzice są naprawdę kochani. Ich zasady bywają denerwujące, ale z czasem się docenia, że tak się o nas troszczą. Jednak kiedy tata mówi swoje uwagi, to po prostu nie mogę się nie odezwać i nie się zdenerwować.
13-latka
Nie wytrzymam
Od zawsze byłam nielubiana w klasie. Nikt nie chciał siedzieć ze mną w ławce, chociaż nie znałam powodu. Wszyscy uważali mię za klasowego "kujona". W 5 klasie zaprzyjaźniłam się z pewną koleżanką z klasy. Ale jesteśmy tak różne, ona się nie uczy, a ja przeciwnie. Nie wytrzymuję już w klasie, gdzie nikt ze mną nie rozmawia. Do tego okazało się, że zostaję w tej samej klasie jeszcze 2 lata.
Zagubiona szóstoklasistka
Najlepiej się wycofac
Zakochaliśmy się w sobie, spotkania są cudowne, tyle mamy sobie do powiedzenia. No i niestety, pewnego razu nie wyhamowaliśmy w czułości. Stało się to raz, potem drugi. Wcale się z tym dobrze nie czuję. Obawiam się, że za jakiś czas znużymy się sobą. Nie wiem, czy da się teraz wrócić do dawnych relacji, do tej tęsknoty za bliskością. Chcę być znowu młodą i zakochaną dziewczyną. Teraz czuję się dziwnie i raczej źle…
Licealistka
Najpopularniejsze
- Trwa najpiękniejszy miesiąc w roku
- W maju do zamku
- Kocham cię, mamo, kocham cię, tato!
- Jak wytłumaczyć dziecku stratę bliskiej osoby. Jak pomóc dziecku w żałobie
- Kochać, kochać, kochać!
- Alicja w krainie cudów
- Plakat
- Bazylika św. Pawła za Murami w Rzymie
- Majowy "Mały Gość" już w sprzedaży
- 7 maja odbędzie się konklawe
