wyszukiwanie proste > WYSZUKIWANIE | 533 | WYNIKÓW
Wiele przyjaciółek
W dużej dziewczęcej klasie mam trzy koleżanki i jedną przyjaciółkę. Bardzo dobrze się uczę, jestem też chyba ładna, ale niezaradna w sprawach kontaktów z ludźmi. Niestety, przyjaciółka często mnie zostawia, spędza przerwy z innymi dziewczynami, a ja zostaję sama. Mówiłam jej, jak się wtedy czuję, ale ona powiedziała, chce się w życiu ustawić, że chce mieć wielu przyjaciół, poza tym zna sporo osób spoza szkoły, klasy, spotyka się z nimi.
Samotna 13 latka
Mama wie najlepiej?
Mimo że się dobrze uczę, dużo w domu pomagam itp. to wciąż szukam akceptacji. Zawsze starałam się przypodobać otoczeniu, być do nich podobna. Jasna sprawa, że mi się nie udało. W technikum zaczęłam z tym walczyć. Staram się być sobą, ale pozostaje ta rysa z dzieciństwa.
Każdy cel, którego się podjęłam brzmiał: "może w końcu docenią, pochwalą". To mi zostało. Z tym też próbuję się uporać. Mimo że tyle działam, wciąż nie potrafię się zaakceptować.
Ostatnio coraz trudniej dogadać mi się z mamą. Nie rozumie mojego systemu wartości, dlatego nie odzywam się i tylko zaciskam zęby, żeby znów jakiejś kary nie dostać. Czasem ciężko wytrzymać. Mama nie słyszy mnie. Nie słyszy moich argumentów. Widzi tylko, że krzyczę, że ciągnę, żeby było na moje. Kiedy próbuję wrócić do tematu na spokojnie, to i tak nic nie daje. Jak w piosence Arki Noego: "Mama kocha, Mama wie najlepiej!" I choć w niej chodzi o Maryję, to i tu pasuje. Tylko, że mama nie zawsze daje radę tak dobrze, jak Mama.
16-latka
Nie szukaj wymówek
Mam dorosłego brata, który nigdzie nie pracuje i mocno mnie krytykuje, dokucza. Mama tylko mi daje kary, zabiera telefon za byle co, a on nie ma kar. Jak wyjaśnić mamie, że to jest złe, co się u nas dzieje? Mama wzdycha, niby go upomina, a on się śmieje i mówi, że kiedyś mu podziękuję. Zaczynam się bać swojego brata, a nikt nie stanie w mojej obronie. Tata zapracowany, a gdy jest w domu to nerwowy. Przez to wszystko jestem zbyt zmęczona, żeby się uczyć. Mówiłam to mamie a ona mówi że i tak bym się nie uczyła.
15-latka
Reakcja na dokuczanie
Od ponad 5-6 lat dokuczają mi moi koledzy. Mówią coś w stylu " Co się czepiasz?" (ja się nie czepiam, raczej oni), zwalają wiele win na mnie i różne inne rzeczy wymyślają (czepiają się też że jestem ministrantem). Nauczyciele starają się nad tym zapanować, ale nie udaje im się to i chyba niezbyt się tym przejmują. Chciałbym się przenieść do większej szkoły w sąsiedniej miejscowości, bo tam są nasi ministranci. Co prawda nie w moim wieku, tylko starsi i młodsi. Jest tam też większa biblioteka, a ja lubię książki. Jednak mama się nie zgadza, twierdzi, że muszę nad sobą popracować, że nie mam pewności, że tam będzie lepiej.
12-latek
