wyszukiwanie proste > WYSZUKIWANIE | 1423 | WYNIKÓW
Zasady można zmieniać
Znam z widzenia pewnego chłopaka. Chodził do mojej szkoły, trochę go pamiętam. Lepiej kojarzę go z kościoła, bo jest ministrantem. Zaczął do mnie pisać, grzecznie odpisywałam. Ale teraz on chce się spotkać. Tymczasem mam taką zasadę, że nie zawieram znajomości przez Internet. Ciągle odmawiam, a on jest wytrwały i nie odpuszcza. Nagle przyszła myśl, że może odrzucam szansę na przyjaźń z wartościowym, miłym normalnym chłopakiem. Więc może się jednak z nim spotkać?
Licealistka
Planuję zmiany
W podstawówce miałam jedną bliską przyjaciółkę. Świetnie się rozumiałyśmy, nie czułyśmy potrzeby dopuszczania do naszego układu innych dziewczyn. Niestety, w tym roku się przeprowadziła, a ja zostałam zupełnie sama. Na szczęście było wolne miejsce obok jednej koleżanki. Siedzimy więc razem, trochę rozmawiamy, ale nie bardzo do siebie pasujemy. Pomyślałam, że będziemy tak siedziały do końca roku, ale w gimnazjum muszę znaleźć osoby, z którymi złapię kontakt. Nie chcę się już trzymać razem z jedną tylko osobą. Jak to dobrze rozegrać?
Szóstoklasistka
W niebie wszystko gra
Jak będzie w niebie? O niebo lepiej niż sobie wyobrażamy. Gdy w redakcji zastanawialiśmy się nad tematem tego numeru „Małego Gościa” i wyszło na to, że będzie i o niebie, i o tych, którzy grają i śpiewają na chwałę Pana Boga, przypomniała mi się krótka piosenka. Dosłownie trzy zdania:
„Gdy wszyscy święci idą do nieba, to św. Piotr na saksofonie gra. Małe aniołki stukają w stołki. A Magdalena tańczy cza, cza, cza”.
Rusz do przodu
Rozstałam się z chłopakiem. Mam wrażenie, że nie umiem życzyć teraz innym ludziom dobrze. Wszędzie doszukuję się odpowiedzi na pytania: "Dlaczego oni mają lepiej? Dlaczego u mnie nic się nie zmienia? Dlaczego im się udaje? Dlaczego oni są szczęśliwi? Dlaczego on jest szczęśliwy już z inną?” Mam wrażenie, że wciąż nie umiem byłemu chłopakowi wybaczyć i taka jestem na siebie zła, bo przez to mam wrażenie, że stoję w miejscu.
Licealistka
Wyjść poza sam plan
Jestem melancholiczką, trochę flegmatyczką. Ciągle tylko planuję, marzę o czymś i planów nie realizuję. Tak bym chciała gdzieś pojechać, pójść, przeglądam oferty, możliwości, ale gdy już wszystko wiem, gdy nadchodzi sobota, to nici z planów. Długo śpię, potem snuję się cały dzień po domu tak mijają godziny. Jak wyjść poza plany?
15-latka
Marzenia nieśmiałej
Od jakiegoś czasu spotykam chłopaka, którego kiedyś poznałam. Już wtedy zawrócił mi w głowie. Ale jestem bardzo nieśmiała, boję się zagadać, nawet spojrzeć, uśmiechnąć się. Spuszczam głowę, gdy on się zbliża, a potem cierpię. Modlę się, by mnie sobie przypomniał, by Pan Bóg go oświecił. Czuję, że to jest ten jedyny, że tylko on.
Nieśmiała maturzystka
Wielkie chęci
Jestem w pierwszej klasie dobrego liceum. Co tydzień chodzę na dodatkowy angielski i lekcje gitary. Od czasu do czasu spotykam się z koleżankami. Codziennie dużo czasu muszę poświęcać na naukę. Mam tyle ambitnych planów, ale nie potrafię ich zrealizować. Nie czytam tyle, ile bym chciała. Chciałabym więcej ćwiczyć na gitarze, zacząć w końcu regularnie biegać, pomagać bardziej w domu i jeszcze lepiej się uczyć. Mam duże chęci, ale nie wszystko wychodzi tak, jakbym chciała.
16-latka
Szanse raczej niewielkie
Jestem bardzo nieśmiała, przez co nie odważę się nawet spojrzeć na ministranta, który podoba mi się z wyglądu i charakteru. Wiem, że nie mam szans, bo jestem od niego 3 lata młodsza. Ale kiedyś uśmiechnął się do mnie. Tylko z wrażenia teraz gdy go widzę, to opuszczam wzrok. Czy ja mam jakieś szanse?
14-latka
