wyszukiwanie proste > WYSZUKIWANIE | 4376 | WYNIKÓW
Taneczna pasja
Od zawsze uwielbiałam taniec. Ćwiczę sama w domu, czuję, że to moja pasja, że taniec mnie nigdy nie męczy ani nie nudzi. Dlatego poprosiłam mamę, by zajrzała ze mną do klubu osiedlowego, gdzie dziewczyny ćwiczą regularnie. Bardzo jej się podobało, bo wszyscy tam ślicznie tańczą. Ale nie ośmieliłam się zapytać, czy ja bym mogła też tam trenować. A mama o nic nie zapytała. Tak się boję, że się nie zgodzi.
14-latka
Uzależnienie od przyjaciółki
Mam tylko jedną przyjaciółkę. Spędzamy ze sobą mnóstwo czasu. Znamy się na wylot. O wszystkim sobie mówimy. Mamy mnóstwo wspólnych pasji. Uwielbiamy się ponad wszystko. Możemy cały dzień siedzieć z sobą i rozmawiać albo milczeć. Wiele razy ratowałyśmy się z różnych trudnych sytuacji. Kiedy jej nie ma, nie jestem w stanie się skupić, nic mi nie wychodzi, bardzo mi smutno i tęsknię za nią. Aż do tego stopnia że nie radzę sobie z tym. Piszę do niej listy, ale to też pomaga tylko częściowo. Już próbowałam znaleźć też kogoś innego, kto mógłby zapełnić puste miejsce. Nie ma takiej osoby. Zwyczajnie nie istnieje. Co zrobić z tą pustką?
Gimnazjalistka
Znaki dla mnie
Czy Bóg daje ludziom znaki, kiedy chce, byśmy zrozumieli coś ważnego, żebyśmy zrobili coś, czego chce od nas? Byłam na Drodze Krzyżowej, w której uczestniczyła cała szkoła, ponieważ przygotowujemy się do Bierzmowania i udział w Drogach Krzyżowych jest naszym obowiązkiem. Moja mama też w tym uczestniczyła. Z początku wstydziłam się koło niej usiąść. Nie chciałam być
wyśmiana przez dziewczyny z mojej klasy (nigdy nikt mnie nie wyśmiewał, ale i tak jestem przeczulona). Mimo to usiadłam koło niej. Kiedy zaczęła się Droga Krzyżowa w pierwszym rozważaniu usłyszałam „Dlaczego przejmujesz się opinią innych? Czy moja ci nie wystarczy?”. Wydawało mi się jakby On powiedział to do mnie. Czy naprawdę tak było? To tylko jeden przykład z wielu. Bardzo często zdarza mi się myśleć „to znak dla mnie” od niepamiętnych czasów. Czy naprawdę tak jest?
Gimnazjalistka
Trudna decyzja?
Mamy w klasie dziwnego chłopaka. Bo źle się uczy, udaje cwaniaka, dokucza mi, bo dobrze się uczę. Nie rozumiem dlaczego, ale zauroczyłam się w nim. A on chyba też. Zawsze dołącza do mnie po kościele, idziemy razem, dobrze się gada, tak naturalnie. Czuję, że mnie lubi. Niestety, następnego dnia w szkole tylko się ze mnie śmieje i dokucza. Pójdziemy do różnych gimnazjów, ale jesteśmy z jednej parafii. Co mam robić?
Szóstoklasistka
Najpopularniejsze
- Bóg najbardziej się uniżył
- Załącznik #9500985
- Kopalnia soli " Kłodawa "
- Roraty 2025 - Warszawa-Tarchomin
- Roraty z Papieżem i "Małym Gościem"
- Już jest adwentowy "Mały Gość"
- Czekanie mi pomaga
- Rusza polska sztafeta Betlejemskiego Światła Pokoju
- Adwent i święta szybko miną. Tęsknota pozostanie. Do końca życia.
- Są najdłużej żyjącym małżeństwem na świecie
