wyszukiwanie proste > WYSZUKIWANIE | 3490 | WYNIKÓW
Jesienne zmęczenie
Rok temu ogarnął mnie okropny stan, wszechobecny pesymizm, brak chęci do życia. Minęło latem. Jedna z niewielu przyjaciółek wspierała mnie, chociaż sama miała problemy. Niestety, znowu zaczyna mi na wszystkim nie zależeć. Pianino, śpiew, niemiecki, rysunek architektoniczny, na który zdołałam iść zaledwie raz. Nawet szkoła. Prymuska taka jak ja ślęczy obecnie nad książką od chemii i błądzi pośród stron, myślami będąc w innym miejscu. Przestaje dbać o wszystkie moje zajęcia. Znowu zaczynam myśleć, że kształcenie się w jakimkolwiek kierunku jest bez sensu, bo nigdy nie dojdę do ustalonej przez siebie perfekcji. Zaczyna się nocny płacz bez powodu, tęsknota za kimś, kto jest obok mnie. Tworzenie problemów, których tak naprawdę nie ma.
Nastolatka
Niepokoje gimnazjalistki
Jestem w gimnazjum i mam straszny problem ze stresem. Codziennie rano, gdy wstaję i wiem, że muszę iść do szkoły od razu jestem spięta. Uczę się
dobrze i mam fantastyczny kontakt z rówieśnikami, nauczyciele bardzo mi odpowiadają, lecz gdy nauczyciel prosi, żebym podeszła do tablicy lub coś
powiedziała, to mam ochotę zapaść się pod ziemię. Problem leży po prostu w mojej głowie... nie wiem jak sobie z tym poradzić. Druga sprawa to oczywiście chłopak. Wiem, że to może wydać się infantylne i już nudne, ale podoba mi się bardzo jeden taki. I cenię Go pod każdym względem. Na początku wydawało mi się, że On też jest mną zainteresowany, ale teraz zaczynam mieć co do tego wątpliwości. Ostatnio "przypadkowo" Go widziałam i nagle zwolnił kroku i zaczął uśmiechać się i śmiać do kolegi. Moim zdaniem to było pozytywne, ale nie jestem pewna. A poza tym jest kilka lat starszy. Strasznie mi zależy i nie mogę sobie wybić z głowy, jak na mnie patrzył- tego szczerego wzroku i tego uczucia spokoju i bezpieczeństwa kiedy przy mnie stoi i kiedy się uśmiecha. Co mi Pani radzi w tej kwestii?
Gimnazjalistka
Zaprzyjaźnic się
Od dawna podoba mi się kolega z klasy. Chyba nawet z wzajemnością. W piątej klasie przez inna osobę, spytał się mnie, czy chcę
z nim chodzić. Natychmiast zaprzeczyłam. Sądziłam, że to tylko jeden z głupich żartów, jednak on tego naprawdę żałował. Chciałabym zaprzyjaźnić się z nim. Próbuję normalnie rozmawiać, uśmiechać się, ale przy jego obecności nie potrafię się zachowywać się normalnie.. Wiem, że zauroczenie w tym wieku nie jest trwałe, dlatego pytam o pomoc w rozpoczęciu przyjaźni.
Szóstoklasistka
Szczera rozmowa
Jesteśmy zgraną grupą przyjaciółek i znamy się od lat. Niestety, w tym roku jedna dziewczyna na siłę chce do nas dołączyć. Byłyśmy miłe, nie odrzucałyśmy jej, ale niestety, ona chce nam narzucić swój styl, swoje podejście, które nam jest obce. Delikatne aluzje nie robią na niej wrażenia. Unikamy jej, a wtedy krzyczy, złości się, żąda, byśmy ją informowały o planach. Nie wiemy, jak tę sprawę załatwić. Zaczęły się wakacje, ona do nas wydzwania, chce z nami spędzać czas, a to jest dla nas męczące.
Przyjaciółki z VI klasy
Obawy przed nową klasą
Boję się nowej klasy. Najprawdopodobniej nie będzie w niej nikogo z mojej klasy, szkoły. Boję się, że mogą mnie nie zaakceptować, myśleć, że jestem jakaś głupia albo inna. Mam w sumie nawet taki plan. Jak zostanie wywieszona lista klas, to znajdę sobie jakąś osobę, która wygląda na miłą i spróbuję się z nią jakoś zakolegować. Napisze do niej na fb, że będziemy razem w klasie a że ja nikogo nie kojarzę to wpadłam na pomysł żeby z kimś się zapoznać i od samego początku nie być samą. Jednak obawiam się że do klasy trafię z samymi takimi tapeciarzami, których zachowanie pozostawia wiele do życzenia.
16-latka
Najpopularniejsze
- Wakacje z "Małym Gościem"
- Na upały najlepsze jest... mleko!
- Papież wraca do Castel Gandolfo
- Papież Franciszek w oczach dzieci
- Trzy myszki
- Ala tańczy cały czas
- Iść za Nim i zaufać
- "Wybrali Chrystusa" – mama bł. Karola Acutisa o wspólnej kanonizacji z bł. Frassatim
- Jak reagować na lęk?
- Załącznik #9321062
