wyszukiwanie zaawansowane > WYSZUKIWANIE | 1933 | WYNIKÓW
Wymyka się nam...
Od pewnego czasu nasza dobra przyjaciółka odsunęła się od nas. Wcześniej czułyśmy, że naprawdę się przyjaźnimy (dużo rozmawiałyśmy, wychodziłyśmy na miasto, spędzałyśmy ze sobą mnóstwo czasu). Ale ostatnio zaczęła uczęszczać
na zajęcia dodatkowe z innymi dziewczynami z naszej klasy (ładnymi, w markowych ciuchach, itp.). Nie spędza z nami czasu, nie mamy wspólnych tematów do rozmów, bardziej przyjaźni się z tamtymi dziewczynami. Wydaje nam się, że również jej zachowanie uległo zmianie: jest złośliwa, dąży do bycia najlepszą. Rozmawiałyśmy z nią, ale ona twierdzi, że nic się nie zmieniło i lubi nas wciąż tak samo, choć podkreśliła, że ma teraz z dziewczynami wiele wspólnych tematów, a posiadanie dużej ilości przyjaciół nie jest złe. My jednak czujemy inaczej. Sądzimy, że wymyka nam się z rąk, a przyjaźń ta była dla nas (i wciąż jest) ważna. Prosimy o radę, bo nie wiemy co robić, aby to przetrwało.
Zmartwione przyjaciółki
Lęk przed rozstaniem
Jeszcze tylko ostatnie miesiące nauki, matura, a potem wyjazd na studia. Wybrałam miasto odległe o 100 km, czyli najbliżej, jak to możliwe. Nie wyobrażam sobie bowiem rozstania z mamą. Miałam cudowne dzieciństwo, piękną młodość. Na rodziców zawsze mogłam liczyć. A mama to moje najlepsza przyjaciółka. Na zakupy lubię chodzić tylko z nią, razem spędzamy wolny czas. Chyba nie dorosłam jeszcze do studiów. Płaczę, gdy o tym myślę, nie wiem, jak sobie poradzę.
Maturzystka
Uwaga na wypalenie
Od jakiegoś czasu czuję się dziwnie. Coś na zasadzie doła, ale o większej skali chyba. Jestem osobą energetyczną, optymistyczna. Często podkoęlorowuje rzeczywistość, oszukuje i innych i siebie. Że właściwie to wszystko jest super. Pracuje naprawdę ciężko, nieraz wręcz padam po całym dniu, ale za każdym razem łapie si na myśli, że to za mało. Powinnam pracować mocniej, dłużej, żeby coś osiągnąć. Chcę myśleć, że nic mnie nie złamie.
Gimnazjalistka
Wartościowy kolega
Podoba mi się kolega z klasy. Znam go parę lat. Jest mądry i widać że jest w moim typie. Ale chyba podoba mu się inna koleżanka. Nie jest jego dziewczyną, ale się lubią. Ja wiem, że gdyby mnie lepiej poznał, moglibyśmy się zaprzyjaźnić. Ja nie jestem raczej z tych śmiałych osób. Boję się zaproponować nawet wyjazd na rowery. Niedługo jedziemy na wycieczkę parodniową. Co mam zrobić?
13-latka
Najpopularniejsze
- Święty mistyk, spowiednik i stygmatyk
- Chrzest święty jak lampa
- Jak zaprzyjaźnić się z Jezusem?
- Wyślij kartę urodzinową papieżowi Leonowi
- Katowice mają nowego arcybiskupa
- Papieżowi brakuje prowadzenia samochodu
- Opowieść o świętym synu, Karolu Acutisie
- Wypisz dziecko z edukacji zdrowotnej
- Frassati: życie bez wiary to nie życie
- Rodzina Augustyna
