wyszukiwanie zaawansowane > WYSZUKIWANIE | 164 | WYNIKÓW
Internetowa znajomość
Miesiąc temu zaczęłam pisać z pewnym chłopakiem. Gadało się rewelacyjnie, po wiele godzin dziennie. On prawił mi komplementy, ja się cieszyłam, uśmiechałam i chyba przesadziłam. Bo napisał, że chce mnie poznać, że przyjedzie na kilka dni do mojej miejscowości! Zakochał się. A ja nic nie czuję, ja się dobrze bawiłam, ja ciągle wspominam chłopaka, z którym niedawno zerwałam. Dla mnie to była internetowa przyjaźń, znajomość, no może flirt, ale nic poważnego! Troszkę udawałam zakochanie, nie sądziłam, że on do tego podejdzie tak poważnie. Nie chcę go skrzywdzić. Co teraz zrobić?
15-latka
Na dwa fronty?
Od lat marzę o jednej z koleżanek. To bardzo mądra i wartościowa dziewczyna. Ale i ja mam blokadę, by do niej zagadywać, a ona chyba też. Od pewnego czasu na przerwach żartuję z klasową koleżanką, bardzo wesołą i bezpośrednią. Lubię ją, chociaż to leń i kompletnie się nie uczy. No i postanowiłem, że starając się o tę poważną dziewczynę, jednocześnie zakręcę się koło tej wesołej. A ponieważ zbliża się dyskoteka na dzień chłopaka, to podobnie jak ostatnio zatańczę z każdą dziewczyną, a najwięcej z nimi dwiema i może coś się wyjaśni?
13-latek
Paniczny lęk
Od czterech dni chodzę do gimnazjum. Gdy tylko wracam, od razu płaczę ,bo boję się, że sobie nie poradzę i będę najgorszym uczniem. Mama cały czas mnie pociesza, ale ja i tak się boje, że nauczyciele, chociaż wydają się mili, będą okropni. Boję się tych kartkówek i ogółem, że nie dam sobie rady z nauką. A mi zależy, żeby mieć dobre oceny. Choć w podstawówce miałem w klasach 4-6 świadectwo z paskiem, to i tak sie boję.! Czy mi jest potrzebny psycholog?
Chłopak 13 lat
Niesamowita zmiana- świadectwo
Pierwszy raz napisałam do Pani jakieś 6 lat temu. Byłam zagubioną nastolatką, uważałam, że jestem brzydka, niepotrzebna, niekochana, nic warta - chyba standardowy problem nastolatek. Uważałam, że moi rodzice mają mnie za nic, że nigdy nie uda mi się dorównać siostrze, a moje życie to pomyłka. Teraz, gdy patrzę na to wszystko z perspektywy czasu, to chce mi się śmiać z tych problemów, chociaż wtedy to myślałam, że kończy się świat. Wiem, że byłam bardzo niedojrzała, choć oczywiście wtedy czułam inaczej. Minęło kilka lat, poszłam do liceum, potem na studia (skończyłam I rok) i nauczyłam się kilku rzeczy:
Przebaczam i czekam Boże propozycje
Udało mi się przebaczyć w sercu tym, którzy mnie skrzywdzili. Trwało to jakiś czas,ale wreszcie cel został osiągnięty. A czas pokaże co los przyniesie dla mnie, czego Bóg oczekuje ode mnie. Będzie tak jak On chce. A teraz czekam na Boże propozycje. Dbam o swój rozwój i jestem gotowa do pomagania.
Licealistka
