wyszukiwanie zaawansowane > WYSZUKIWANIE | 5608 | WYNIKÓW
Podsumowanie I semestru w liceum
Dzisiaj zaczynam ferie. Całe pół roku w liceum i powiem, że minęło to wszystko jak jedna chwilka. W klasie nie ma osoby, z którą bym się nie dogadała. Oczywiście zawsze jakieś gafy się pojawiają, ale mam naprawdę wyjątkowo dogadującą się klasę i wyjątkowo dobrą- druga średnia w całym liceum to całkiem dobry wynik, prawda? Sama też nie mogę narzekać, bo choć zakładałam, że na półrocze będę miała min. średnią 4.0 (przecież to czas wpadania w rutynę nauki w nowej szkole, nie musi być od razu najwyższa średnia) to jestem bardzo zadowolona, bo jest ona dużo wyższa.
Licealistka
Problemy się rozwiązuje
Zawsze człowiek będzie miał jakieś tam problemy i przed tym się nie ucieknie. Problemy zresztą nie są do uciekania tylko do rozwiązywania, więc... do dzieła! Dziś czytałam artykuł na temat depresji, który troszkę mi pomógł wyrwać się z marazmu i silniej stanąć na nogach. Pomyślałam, że ja nie jestem osobą, która chciałaby się poddawać na dłuższą metę apatii i przygnębieniu, a chyba sobie na to niekiedy - nawet bezwiednie - pozwalam. Basta. OK - czasem można powiedzieć - "coś jest nie tak", "martwię się".
Czasami nawet można to powiedzieć kilka razy. I jakoś z tym żyć! Bo to zdrowo.
Studentka
Nie jestem atrakcyjna?
Mam mały kłopot z chłopakami i przyjaciółką. Mnóstwo chłopaków odprowadza ją do domu, drocząc się z nią. Ma chłopaka, z którym dużo rozmawia. Ja nie mam z jakim chłopakiem tak porozmawiać, nikt mnie nie odprowadza do domu. Nie wiem, czy powód w tym, że większość osób mieszka tam, gdzie ona, ale sądzę, że jeślibym się komuś podobała, to miejsce zamieszkania nie miałoby znaczenia. Poczułam się nieatrakcyjna. Przyjaciółka mówiła jeszcze, że od razu wyciągam pochopne wnioski, co do tego, kto mi się podoba, że uśmiech czy spojrzenie za wiele dla mnie znaczą. Nie wiem, czy jest zazdrosna, czy to ja przesadzam.
Szóstoklasistka
Koniec ze smutkami
Zrozumiałam, że chciałam leczyć samotność obecnością ludzi. A wewnątrz i tak pozostaje pustka, bo nie ufam sobie, bo mam się za nic! To był mój największy problem: jedyną osobą, która mnie ograniczała i nie dała mi nigdy szansy, byłam ja sama. Zrozumiałam, że ode mnie zależy to, jak ułoży się moje życie. Jeżeli moje myśli będą piękne, jeśli będę właśnie tak postrzegała rzeczywistość, taka ona będzie. A wiem na pewno, że chcę żyć pięknie!! Chcę żyć z honorem, z pięknem, budzić się i dziękować, że żyję, że jest kolejny poranek, bo jest to cud każdego kolejnego dnia, tygodnia, miesiąca, roku!
Najpopularniejsze
- Papież Leon wzywa do modlitwy różańcowej
- Michał, Gabriel i Rafał
- Grupki w szkole
- Zaproś innych na spotkanie z Jezusem
- Spadające gwiazdy
- Jak zwierzęta witały Pana Jezusa
- Opowieść o świętym synu, Karolu Acutisie
- Frassati: życie bez wiary to nie życie
- Już jest październikowy "Mały Gość"
- Car na rowerze do Rzymu
