wyszukiwanie zaawansowane > WYSZUKIWANIE | 158 | WYNIKÓW
Emocjonalny szantaż
Jakiś czas temu przyjaciółka zauroczyła się w jednym z kolegów. Coś tam się między nimi zaczynało, ale się urwało. Teraz mi się spodobał, niesamowicie ikrzy między nami, chociaż jeszcze nie jesteśmy oficjalną parą, ale wiele czasu spędzamy razem, świetnie się dogadujemy, tęsknimy za sobą. Wszystko toczy się powoli, bez rozgłosu i chyba dlatego też jestem taka szczęśliwa, że to nasza i tylko nasza sprawa, a nie całej klasy. To mądry i wartościowy chłopak. Uznałam, że powinnam jej o tym powiedzieć. Była oburzona. Zażądała, abym natychmiast to urwała, bo przecież ona kiedyś z nim była i to niezręczna sytuacja, że przyjaźń jest ważniejsza. Czeka na moją decyzję i wierzy, że ja ją wybiorę. Pewnie, że wiele nas łączyło, ale ostatnio jakby coraz mniej. On jest zdumiony jej zachowaniem, twierdzi, że to szantaż emocjonalny.
16-latka
Gdy przyjaźń się rozpada
Mam przyjaciółkę, z którą dość dobrze dogadywałam sie od drugiej klasy.
Jednak ostatnio coś sie zepsuło. Siedzimy razem w ławce, ale niewiele ze sobą gadamy. Ona często zagaduje mnie na lekcji, kiedy próbuję się skupić. Daje mi dziwne znaki i pisze karteczki, z których nic nie rozumiem. Nie czuję, żeby między nami dalej była przyjaźń. Mimo to trzymam się blisko niej, bo nie mam nikogo innego, z kim mogłabym porozmawiać. Nasza przyjaźń się rozpada. Nie lubię jej tak bardzo jak kiedyś. Wolę inne koleżanki. Męczą mnie wyrzuty sumienia. Nie wiem co robić.
Nastolatka
Zbytnia uległość
Był u mnie w klasie chłopak który był jedynym pobożnym, natomiast w 1 gimnazjum wdał się w złe towarzystwo i stał się strasznie służalczy, jednemu koledze np. pisał zadania. Dostaliśmy się do jednego liceum, ale do innych klas i nasz kontakt praktycznie się urwał. Odzywa się do mnie tylko wtedy, gdy czegoś potrzebuje. Ostatnio dowiedziałam się, że nadal zachowuje się jakby był służącym wszystkich, a oni śmieją się z niego za plecami Powiedziałam koleżance, że kiedyś miałam z nim dobre relacje, bo to był jedyny chłopak, z którym tak normalnie rozmawiałam w gimnazjum. Zaproponowała, abym z nim porozmawiała, ale nie wydaje mi się to dobrym pomysłem, bo niby co miałabym mu powiedzieć? Jak zacząć rozmowę?
Licealistka
Nie ma sprzeczności
We wrześniu przyszłam do pierwszej klasy liceum. Wiadomo, nowa szkoła, nowi ludzie. Od samego początku roku szkolnego moje myśli zaprzątają chłopcy. Bardzo często zastanawiam się czy dobrze wyglądam i czy się im podobam. Chciałabym też znaleźć sobie chłopaka. Przez te moje "marzenia o chłopcach" zaniedbałam Pana Boga. Mało o Nim myślę. Źle się z tym czuję i nie wiem co mam zrobić.
16-latka
Ratujmy świat
Różaniec jest jak trzymanie Maryi za rękę. Jak oczko po oczku plecie się zbroję, która chroni nas i cały świat. W niedzielę 1 września, kiedy wielu z Was myślało pewnie o poniedziałku, o pierwszym dniu roku szkolnego, o kolegach z klasy, może o nowej szkole, papież Franciszek zaniepokojony prosił nas, cały świat, o modlitwę i post. Dlaczego?
Paraliżujący lęk
Nasza bardzo ceniona polonistka jest pewna siebie, czasem żartobliwa, ale zarazem niezwykle ironiczna, często patrzy na nas z góry - na klasówkach śmieje się, jak gdyby dając nam do zrozumienia, że nic ciekawego i mądrego nie napiszemy. Zauważyłam też, że do niektórych odnosi się źle. Bywa wówczas arogancka. Ceni ludzi, którzy są pewni siebie, lubią dyskutować. Boję się cokolwiek mówić na lekcjach, zgłaszać się, każda odpowiedź wiąże się ze stresem. Ja nigdy nie byłam z tych, którzy się wymądrzają na lekcjach, wolę prace pisemne, nie lubię się odzywać, bardzo wstydzę się opinii ludzi w klasie i pani przede wszystkim. Bardzo mnie to dręczy…
Licealistka
Nie uciekaj
Kończy się nauka w szkole podstawowej, z czego się cieszę, bo mam straszną klasę. Od rana same wulgaryzmy, które mnie nie śmieszą. Do tego popisywanie się, poniżanie słabszych, zaczęło się palenie papierosów i duma z tego powodu. Nie mam z nikim kontaktu, żyję w świecie książek i najchętniej tam bym się przeniosła. Strasznie się boję, że w gimnazjum będzie jeszcze gorzej. Chciałabym uciec z rzeczywistości, w której żyję.
Szóstoklasistka
Skrywane uczucia
Na początku roku szkolnego podobał mi się kolega z klasy, z wzajemnością. Niestety, mimo że chciał coś z tym zrobić, to brakowało mu odwagi, bo jest strasznie nieśmiały. Później jego uczucie chyba wygasło, ale nadal mnie bardzo lubił. Teraz się z nim oficjalnie przyjaźnię, często ze sobą gadamy i wracamy ze szkoły. Ale zdałam też sobie sprawę, jak bardzo go kocham. Kiedy podobała mu się nasza koleżanka z klasy (niestety bez wzajemności), pomagałam mu zwalczyć tą nieśmiałość i ją do niego przekonać. Chciałam, by był szczęśliwy, i nadal tego chcę. Tylko nie wiem, co zrobić. Próbowałam jak dotąd przez 6 miesięcy o nim zapomnieć, bez skutku. Teraz, gdy się przyjaźnimy, łatwiej mi to znieść, to mi wystarczy. Ale nie chcę ukrywać swoich uczuć. Planowałam ostatniego dnia szkoły powiedzieć mu co czuję, ale nie wiem, czy to dobry pomysł, bo ryzykowałabym zniszczenie przyjaźni. Nie wiem co robić, i proszę bardzo Panią o pomoc.
15-latka
Najpopularniejsze
- Jest ze mną Pan Jezus
- Już jest październikowy "Mały Gość"
- Mamy do Mamy
- Święty mistyk, spowiednik i stygmatyk
- Polscy motorniczowie wicemistrzami świata
- Dołącz do dzieci z całego świata
- Milion dzieci modli się na różańcu
- Andrzej Pluta. Ojciec czy syn?
- Papież podziękował za życzenia urodzinowe
- Papież Leon wzywa do modlitwy różańcowej
