wyszukiwanie zaawansowane > WYSZUKIWANIE | 1942 | WYNIKÓW
Wpływ Bierzmowania
Ostatnio jednak nabrałam ogromnego dystansu, ironicznej złośliwości i serdeczności w stosunku do siebie. Z wszystkim sobie radzę, nic nie jest zbyt trudne. Ogromny wpływ miało na to z pewnością Bierzmowanie. Chociaż zawsze wierzyłam i umiałam sobie logicznie wytłumaczyć, że Pan Bóg jest i z pewnością o mnie nie zapomina. Z resztą od maleńkiego czuję, że pilnuje mnie na każdym kroku, że po prostu jest.
15-latka
Niezaradny brat
Mój młodszy brat kończy III klasę. Jest dziecinny i rozpieszczony. Martwię się o niego, bo nie potrafi sam pilnować zadań, zapomina, co ma przynieść do szkoły. Jego wychowawczyni jest bardzo łagodna. A ja przecież znam nauczycielki, które zaczną z jego klasą pracę. Podstawa to obowiązkowość, przygotowanie do lekcji, odrabianie zadań. Ciągle mu mówię, że IV klasa to nie żarty, ale on mi nie wierzy.
Piątoklasistka
Życie po śmierci
Słyszałam od koleżanek o życiu po śmierci. Mówiły, że jeśli ktoś umrze rodzi się na nowo jako inna osoba. Sny to wspomnienia z poprzedniego życia. Słyszałam o takich ludziach. Wszystko co mówili, zgadzało się z wydarzeniami z ich poprzedniego życia, a przecież nigdy tam nie byli, nie znali różnych osób, a wszystko o nich wiedzieli. Czy mam wierzyć w życie po śmierci? Czy to prawda?
Beata
Musisz się wygłupić
W ubiegłym roku byłam na wymianie u bardzo towarzyskiej Francuzki. Obiecałam jej, że zabiorę ją w Polsce na dyskotekę, bo bardzo chciała. Niedawno się okazało, że wymiana odbędzie się w marcu, a to Wielki Post. Nie wiem, co zrobić z tą dyskoteką, bo jej zależało. Ona nie jest wierząca, ale ja tak, a w czasie Wielkiego Postu nie należy uczestniczyć w zabawach. Poradź mi jakieś rozwiązanie. Beata
Bronić wiary
Pochodzę z bardzo religijnej rodziny, nie miałam nigdy jakiś chwil zwątpienia. Bardzo bym chciała robić coś konkretnego dla szerzenia wiary, a jeszcze bardziej dla jej obrony. Moja klasa to osoby wierzące, poważnie do tej sprawy podchodzą, ale słyszałam, że w gimnazjum może być gorzej. Zbieram więc siły, by w nowej szkole przez swoje zachowanie i postawę zwrócić uwagę na sprawy religii.
13-latka
Czas oczekiwania
Należę do wspólnoty i poznałam na wakacjach tej wspólnoty dwóch chłopaków. Niestety, jeden z nich nie chodzi na spotkania grupy, które są w ciągu roku. Drugiego, który mi się podoba, jest wartościowy, wierzący i mądry wstydzę się prosić o kontakt (wiem z doświadczenia, że trzeba być delikatnym i raczej robić tak, żeby się nie domyślił, że bardzo go lubię, bo wtedy się onieśmieli.
Proszę o poradę w sprawie kolegów, co robić?
12-latka
Polonez ich przerósł
Zbliża się bal na zakończenie gimnazjum. Zatańczymy poloneza. Tak chciałam, by jeden z kolegów, który przecież na mnie zerka, zaprosił mnie podczas pierwszej próby. Niestety, on i dwóch kolegów powiedziało, że nie będą na balu. Chyba ten taniec ich przerasta. Tak mi przykro, bo wierzyłam, że właśnie w ten wieczór coś się między nami zacznie. Trudno przełknąć porażkę i mieć świadomość, że to koniec, bo przecież pójdziemy do różnych szkół.
Gimnazjalistka
To jest okropne
Moja koleżanka mówi że już nie wierzy w Boga. Jeśli z nią rozmawiam, w ogóle mnie nie słucha. Martwię się o nią, bo jeszcze wpadła w taką bandę, która opuszcza lekcje i nie chodzi do kościoła, opuściła się w nauce. Mało osób z klasy z nią się koleguje. To okropne. Mówi, że życie jest bezsensowne. A kilka miesięcy temu uważała inaczej. Co mam robić ?
12 latka
Sposób odprężania
Bardzo dobrze się uczę, nie sprawiam kłopotów swoim rodzicom. Wiem, co chcę w życiu robić, mam swoje pasje, wielu przyjaciół. Ale od czasu do czasu gram w tak zwane „strzelanki”. W ten sposób się odprężam. Gdy rodzice tylko to zauważą, zaraz zaczyna się gadanie o szkodliwości. Jestem wierzący, staram się zachowywać przykazania, ale czuję, że grając, nic złego nie robię i wcale mi to nie szkodzi.
Licealista
Czy moja mama pójdzie do nieba?
Moja mama rozeszła się z Tatą, gdy byłam malutka. Teraz jest z innym mężczyzną, ale nie są małżeństwem. I mają razem moją siostrę. Mama robi dla nas wszystko... Ale tata… Tego, z którym mieszkamy, chyba nie obchodzę. Nie przytuli, nie powie nic miłego. Mojej siostrze – owszem. Zapytałam księdza na katechezie, czy rozwód to grzech. Powiedział, że grzech ciężki. Czy moja mama nie pójdzie do nieba?! Ona jest taka kochana… wierząca i dobra. Zuza
Najpopularniejsze
- Milion dzieci modli się na różańcu
- Aniele Boży, Stróżu mój, Ty zawsze przy mnie stój!
- Stań się jak dziecko
- Zajmij się swoim życiem
- Załącznik #9435628
- Opowieść o świętym synu, Karolu Acutisie
- Frassati: życie bez wiary to nie życie
- Już jest październikowy "Mały Gość"
- Car na rowerze do Rzymu
- Święty mistyk, spowiednik i stygmatyk
