wyszukiwanie zaawansowane > WYSZUKIWANIE | 1102 | WYNIKÓW
Nieświadoma pomoc
Mam w klasie kolegów, którzy powoli pomagają mi się ośmielić. Myślę, że nie są tego świadomi, ale drobnym dokuczaniem, gadaniem, droczeniem sie, proszeniem o coś ośmielam sie w stosunku do wszystkich chłopaków. Jest wiele sytuacji z udziałem tych kolegów, dzięki którym częściej się uśmiecham, jestem śmielsza, czuję się dowartościowana. Nie wiem, jak im podziękować na koniec roku i nie wiem, jak uda mi sie funkcjonować w nowej szkole, nie chcę, żeby całkowicie zniknęli z mojego życia. Zresztą, mam świetną klasę, koleżanki, przyjaciółkę.
Gimnazjalistka, kl. III
Córka alkoholika
Mój ojciec jest alkoholikiem i dlatego mam tyle problemów. Nigdy mi nie pomagał, nie mogę na niego liczyć. Koleżanki mają takich fajnych ojców- pomagają w nauce, zawożą na zajęcia. Ja mogę tylko płakać, słuchać awantur, płaczu wykończonej mamy. Przez to wszystko źle się uczę, jestem samotna, zaniedbana, nie mam modnych ubrań. Nikt mnie w klasie nie lubi, nie rozmawia ze mną. Nikt mnie nie zauważa. Gdy żartują na temat pijaństwa, pijaków, to zaraz chce mi się płakać. Bo to nie jest śmieszne mieć takiego ojca.
Gimnazjalistka
Czy to prawdziwe uczucie?
Jest dokładnie taki, o jakiego się modliłam. Bardzo mądry, kulturalny, uczestnik oazy i ministrant, trochę starszy ode mnie. Dopóki byliśmy w jednej szkole, nie ośmieliłam się zagadać. On nie robił nic, by nawiązać kontakt. Modliłam się, by mi przeszło i gdy miałam wrażenie, że wywietrzał mi z głowy, to nagle go widziałam i wszystko od nowa. Gdy próbowałam się spotkać z innym chłopakiem, to nagle go spotykałam i znowu w sercu tylko on. Zawsze kiedy się modlę, to również za niego. Żeby był taki dobry jak jest, żeby nie wpadł w złe towarzystwo. I jeżeli jest to możliwe i dobre dla nas obojga, to żebyśmy byli kiedyś razem. Ale czasami wątpię, czy to prawdziwe uczucie, bo przecież go nie znam, tylko z widzenia.
Gimnazjalistka, klasa III
Manipulantka
Przyszła do nas nowa dziewczyna, która robiła wrażenie zagubionej. Pomogłam jej w pierwszych tygodniach, byłam serdeczna. Gdy się poczuła pewnie, to wyszedł jej charakter. Skłóciła mnie z przyjaciółką, nastawiła do mnie źle klasę, obgadała mnie, w zasadzie to oszczerstwa, bo nie ma w nich prawdy. Manipuluje też nauczycielami, bo udaje spokojną i dobrą, a jest sprytna i fałszywa. Pierwszy raz spotkałam się z taką podłością. Jestem samotna, niezrozumiana, fałszywie oceniana. Mam wrażenie, że tego nie wytrzymam, że to jest ponad moje siły.
12-latka
Najpopularniejsze
- Papieska fundacja świętuje
- Co jest istotą niedzieli?
- Adam Bocheński i jego prace
- Ala tańczy cały czas
- Święto, którego chciał Jezus
- Na upały najlepsze jest... mleko!
- Górskie Ochotnicze Pogotowie Ratunkowe
- 100 lat temu zmarł Pier Giorgio Frassati
- 6 lipca 2025 Druga niedziela wakacji
- Młody artysta stworzył portrety wszystkich papieży
