wyszukiwanie zaawansowane > WYSZUKIWANIE | 1190 | WYNIKÓW
Męcząca codzienność?
Codziennie jest to samo. Muszę wstać, zjeść śniadanie i do szkoły, gdzie wcale nie chce mi się iść. Dlaczego? Od razu chłopaki śmieją się, że ,, O idzie kujonka!" ,dokuczają mi, gdyż jestem prawie najmniejsza w klasie. A po szkole? Jeszcze gorzej. Przyjdę, ,,Zjedz obiad i ucz się, bo inaczej szlaban na komputer" lub ,, Jak zjesz, to do roboty". To bywa męczące, a moim dwóm siostrom wszystko przeszkadza. Nie mam ochoty już tak żyć... Nawet rodzinne obiady zmieniają się w kłótnię... Ale co mam robić? Mam z tym żyć?
Nastolatka
Brak oparcia
Zaczęła się szkoła, a ja jestem coraz smutniejsza. Mam ochotę odsunąć się od wszystkich, z nikim nie rozmawiać, bo kogo ja obchodzę? Koleżanki chichoczą, a mi nie do śmiechu. W domu tylko słyszę słowa krytyki, szczególnie od taty, który jest oschły, nie mam z nim żadnego kontaktu. Wczoraj wracałyśmy z koleżankami i jedna spotkała swojego tatę, który tak pięknie ją przywitał. Ja nigdy nie usłyszałam takich słów i pewnie nie usłyszę.
Nastolatka
Komu zależy, ten walczy lub czeka
Jestem w nerwach, bo koleżanka tak zakręciła się koło chłopaka, który coraz bardziej się mną interesował, że zaczęli ze sobą chodzić, chociaż dziwna z nich para. Wszyscy, nie tylko ja, widzą, że nie pasują do siebie. On dalej na mnie spogląda, ale ona nie opuszcza go w szkole nawet na krok. A ja w domu płaczę, wybucham o byle co. Już nawet wzięłam coś na uspokojenie. Dlaczego on się dał tak zmanipulować? Ostatnio pewien chłopak zaczął się koło mnie kręcić, więc może spróbować?
Licealistka
Czy to kompromitacja?
Wychowawczyni zadała pytanie, co dobrego wydarzyło się ostatnio. Wszyscy mówili o swoich ocenach. A ja powiedziałam, że napisałam książkę. Strasznie zwróciłam na siebie uwagę, wychowawczyni chciała ją zobaczyć, a dzieciaki pytają, czy jest wydana w jakimś wydawnictwie. A ja napisałam ją w domu. Obawiam się, że zrobiłam z siebie pośmiewisko. A pani jak myśli?
Gimnazjalistka
