wyszukiwanie zaawansowane > WYSZUKIWANIE | 2299 | WYNIKÓW
Drogi Papieżu Franciszku, czekamy na Ciebie
Czekamy na papieża Franciszka, tak jak kiedyś czekaliśmy na Jana Pawła II i na Benedykta XVI. Jak przekonać mamę, by pozwoliła mi jechać na Światowe Dni Młodzieży? Mama nie chce się zgodzić, mówi, że może być zamach. Prawie cały KSM jedzie. Ja też bym chciała – to pytanie przysłała do redakcji „Małego Gościa” nasza 15-letnia czytelniczka. Takie listy przychodzą do nas już od czasu, kiedy zaczęły się przygotowania do tego wyjątkowego wydarzenia.
Odosobienie
Nie wyjeżdżałam nigdzie w czasie wakacji, nie miałam kontaktu z koleżankami. Siedziałam przed komputerem lub czytałam książki. Najchętniej nie wychodziłabym z pokoju. W szkole mi dokuczali, bo się dobrze uczę. Złość wyładowywałam na rodzicach, często się z nimi kłóciłam. Dlatego najchętniej nie ruszałabym się nigdzie z mojego pokoju. Wiem, że doradzi mi Pani wizytę u psychologa, ale ja nie pójdę, nie powiem o tym rodzicom za nic. Czy mogę coś zrobić, by się przygotować do wychodzenia do szkoły?
15-latka
Przerzucić problem
Wpadła do nas ciocia Ania z rodzinką. Paulina i Daria natychmiast wyszły do altany, bo zawsze mają tle wspólnych spraw do omówienia. Kuba z Alą weszli na tak zwaną ostatnią prostą w przygotowaniu do matury i już się nie udzielają w rodzinie. Ledwo się przywitali, coś tam mruknęli na temat nauki i wyszli do pokoju. Szykowały się miłe chwile, bo Pan z wujkiem skupili się na samochodzie, a Pani z ciocią usiadły przy stole. Wtedy Mateusz dał tak zwany koncert histerii.
Zamyślenie
Pani piecze tort bezowy, Pan już marynuje mięsa, Paulina zbiera trawy na suchy bukiet i ciągle nie jest zadowolona. Kupiły z Darią jednakowe i bardzo podobno oryginalne dzbany, w których teraz te zasuszone trawy układają. Jutro w samo południe zjazd rodzinny u cioci Ani, wielki zlot matek. A wczoraj podczas spaceru spotkałyśmy na polach Kingę. Była tak zamyślona, że prawie na nas wpadła. Zachwyciła się pomysłem z trawami i chociaż już za późno, by jutro swojej mamie takie cudo podarowała, to i tak chce do swojego domu podobny bukiet przygotować.
Szkolne dylematy moralne
Nie wiem, czy np. można zrobić coś złego, by z tego wyszło dobro. Np. uczę się bardzo sumiennie, ale czasami w natłoku nauki zdarza mi się przygotować ściągę. Najczęściej wcale z niej nie korzystam, bo się boję, ale wyrzuty sumienia mnie męczą. Takich dylematów mam sporo, gubię się w nich, nie potrafię jasno odczuć, co jest dobre a co złe. Np. zależy mi na popularności w klasie, szkole, parafii, ale potem się martwię, czy to jest dobre, czy nie rozmawiam ze zbyt nieodpowiednimi osobami...
15-latka
Złamać barierę
Nie potrafię złamać bariery mówienia na forum klasy, jest to dla mnie rzecz nie do pokonania. Potrafię nawet nie przyjść do szkoły. Jednocześnie na przerwach jest mnie wszędzie pełno, krzyczę najgłośniej, najwięcej gadam, bije ode mnie beztroska. W gronie przyjaciół – lider grupy. Wkrótce będzie debata, do której zgłosili się bardzo pewni siebie, wygadani i mający sporą wiedzę koledzy. Brakowało dwóch osób i padło na mnie. Koleżanka obiecuje, że wystąpimy razem, że razem się przygotujemy, ale ja się boję, że oni mnie zagną, będzie kompromitacja.
Licealistka
W grupie lepiej
Kinga właśnie skończyła projekt i nawlekała igłę, gdy głośnym ujadaniem ogłosiłam wejście sporej grupy ministrantów do ogrodu. Zaraz wyszedł do nich ksiądz Wojtek. Rozsiedli się na ławkach przy grocie i z zapałem o czymś rozmawiali. Docierały do mnie pojedyncze słowa, a wszystkie chyba związane były z piłką nożną. Trudno przekazać tę informację dziewczynom. Zresztą, chłopcy właśnie wchodzili do domu parafialnego. Jadzia skończyła swoje dzieło, więc otrzepała się z nici i podeszła do płotu. Pomachała do Pawła, który wychylał się przez okno jednej z salek. „Przygotujemy transmisję meczów. W grupie zawsze lepiej się przeżywa"
Bożek- własn rozwój
Kończę w tym roku gimnazjum i stwierdzam, że mam problem z nadmiarem moich zainteresowań. Muzyki słucham, ale też gram, uczę się grac, nie wyobrażam sobie życia bez muzyki. Zabiera jednak sporo czasu. Prace plastyczne to moja kolejna pasja. Chodzę na zajęcia. Trudno obyć się bez nauki języków, zresztą, sprawia mi to przyjemność. Ale jest problem ze snem. Gdy wracaM do domu i siadam do lekcji jest środek nocy. Coraz częściej bywa, że śpię około 3 godziny. Rodzice są źli. Ale ja muszę się przygotować do lekcji, mam najwyższą średnią w klasie.
Gimnazjalistka
