wyszukiwanie zaawansowane > WYSZUKIWANIE | 509 | WYNIKÓW
Chwilowa fascynacja
Na jednym z mało znanych portali napisał do mnie chłopak. Jakież było moje zdumienie, że uczymy się w jednej szkole, że on mnie kojarzy. Najpierw pisał intensywnie, potem mniej. W szkole już go rozpoznałam, ale on udawał, że mnie nie widzi. Ostatnio miał wiele okazji, by się do mnie odezwać, spojrzeć, ale nic z tego. Tak mi przykro, bo zauroczyłam się i to mocno. Nigdy nie miałam chłopaka i brakuje mi poczucia, że ktoś mnie kocha. Jednocześnie to uczucie mnie męczy.
Licealistka kl. I
A do szkoły w masce...
Rano mam dobry nastrój, idę do szkoły i noszę tam maskę, uśmiecham się; chociaż wcale mi nie do śmiechu. W domu nastrój się zmienia i popadam w rozpacz. Rodzice się kłócą. Chcę mieć jeszcze chłopaka, który by mnie wspierał. Najlepiej z kościoła, może z oazy. Ale jak pójdę na oazę, znowu będę sama. W dodatku jestem bardzo wrażliwa i byle głupota wprowadza mnie w stan smutku i zamykam się w swoim świecie, w którym już od długiego czasu wymyślam sobie historyjki o chorobie i śmierci, samotności i przemocy. Rożne scenariusze. Mam bardzo zaniżoną samoocenę, nie akceptuję siebie. W dodatku brak mi zrozumienia właśnie w rodzinie. Wierzę, że Bóg, mama i babcia mnie kochają, ale zaczynam wątpić w przyjaźń i że kiedyś poznam cudownego chłopaka. Czasami chcę odejść już z tego świata i zostawić to wszystko.
14-latka
Bez przyjaciółki
Nie tak dawno pokłóciłyśmy się w klasie i odsunęłyśmy się od reszty dziewczyn. Potem zauważyłam, że przyjaciółka czas po szkole spędza z nową koleżanką, nie ma dla mnie czasu. Pytam ciągle, czy jesteśmy jeszcze przyjaciółkami, ona zapewnia, że tak, a ja widzę, że nie. Czuję się okropnie, bo chociaż jeszcze siedzimy razem, to one mają swoje sprawy. Zostałam sama, obrażona i smutna Czasami mam ochotę zbliżyć się do kolegów, bo oni nie robią tylu afer.
12-latka
Trudne trójki
Do mojej przyjaciółki przyczepiła się bardzo męcząca koleżanka, która mnie chyba nie lubi i próbuje nas rozłączyć. Wszędzie za nami chodzi, nie możemy pogadać, a do tego ciągle zaprasza moją przyjaciółkę na noc. A ona tego nie chce. Jesteśmy już zmęczone tą sytuacja. Po lekcjach obie mamy sporo zajęć, nie mieszkamy zbyt blisko siebie, więc nasz wspólny czas to szkoła. Przyjaźnimy się od przedszkola i nie zamierzamy tego zmieniać lub zakończyć. Nachalna koleżanka zatruwa nam życie.
11-latka
i po wakacjach :(
Przedstawiam się: JULKA, lat prawie 12. Mieszkam w małym miasteczku na południu Polski. Moja mama jest urzędniczką, a tata prowadzi sklepik z lampami i żarówkami. Mam dwóch braci: 10-letniego Marka i 7-letniego Sebastiana. Mam też psa – kundla Jeremiasza i chomika – Rudolfa. Redakcja „Małego Gościa” poprosiła mnie o udostępnienie osobistego bloga. Z miłą chęcią :)
